Εδώ και πάρα πολλά χρόνια κάθε δίσκος που βγάζουν οι Metallica γίνεται αντικείμενο αρνητικής κριτικής από μια μερίδα του κοινού τους.
Ο τελευταίος δίσκος που είχε τύχει καθολικής αποδοχής, ήταν το ‘Master Of Puppets’, ενώ τα ιδιαίτερα δύσκολα χρόνια ήταν τα ’90s, όταν το ‘Load’ και το ‘Reload’ είχαν σηματοδοτήσει πρώτα μια αναζήτηση στη μουσική τους.
Ο James Hetfield αναγνωρίζει μεν τα γεγονότα, αλλά σε μια συνέντευξη που έδωσε πριν από λίγο καιρό, εξήγησε πως η κατεύθυνση των δύο συγκεκριμένων δίσκων είναι κάτι για το οποίο «ευθύνονται» κυρίως τα υπόλοιπα μέλη του συγκροτήματος.
Ας ρίξουμε μια ματιά στα όσα είπε, ξεκινώντας από την απάντησή του όταν ρωτήθηκε για το αν έγιναν συμβιβασμοί για να γίνουν αποδεκτοί ως συγκρότημα από το mainstream κοινό:
Είναι ενδιαφέρον, γιατί εγώ θεωρώ πως εμείς έχουμε δημιουργήσει την δική μας έννοια του mainstream.
Τα μέλη των Metallica είναι απόλυτα ειλικρινή μεταξύ τους και προφανώς γίνονται συμβιβασμοί σε μια μπάντα, ειδικά όταν αυτή απαρτίζεται από τέσσερα άτομα.
Και συνέχισε:
Θεωρώ πως υπήρξαν φορές που κάτι που κάναμε δεν το ένιωθα σωστό, η εποχή των ‘Load’ και ‘Reload’ είναι μια τέτοια περίπτωση για μένα.
Όπως το βλέπω εγώ, δεν ήμουν 100% μέσα σε ό,τι γινόταν αλλά θα πω πως έκανα συμβιβασμούς. Είχα πει πως θα ακολουθήσω το όραμα του Lars και του Kirk καθώς τα παιδιά ήταν πολύ παθιασμένα με αυτό, οπότε συμφώνησα, γιατί το να συμφωνούμε και οι τέσσερις είναι καλύτερο.
Δυστυχώς αυτό το ζευγάρι δίσκων δεν βγήκε τόσο καλό όσο ελπίζαμε, αλλά δεν μετανιώνουμε γιατί τότε ό,τι κάναμε φάνταζε να είναι η καλύτερη επιλογή για εμάς.
Επιστρέφοντας στο θέμα του mainstream, σχολίασε:
Είμαστε ειλικρινείς και ανοιχτοί ως προς το τι θέλουμε και τι όχι, και αυτό σημαίνει πως δεν υπάρχει κάποια μεγάλη συνωμοσία για την επικράτηση του mainstream. Ξέρετε, αυτό είναι το δικό μας πάρτι.
Είστε καλεσμένοι και εσείς και όλοι.
Αποδεχτείτε το, αλλά αν γίνει προσωπικό και δεν σας αρέσει πια, μπορείτε σε οποιοδήποτε σημείο να αποχωρήσετε γιατί σίγουρα κάποιος άλλος εκτιμά τον ενθουσιασμό μας και την δημιουργικότητά μας και θέλουμε πάντα να υπάρχει μια άδεια θέση για αυτόν τον άνθρωπο.
