Ο Satriani μίλησε προσφάτως στο Premier Guitar για την κατάσταση που επικρατεί στην pop μουσική του σήμερα και η αλήθεια είναι πως δεν είχε να πει και τα καλύτερα:
Η pop μουσική φέρνει πολλά χρήματα, ξοδεύονται πολλά χρήματα στην παραγωγή του κάθε κομματιού και ασχολούνται με αυτό τα καλύτερα άτομα για την δουλειά και όταν κυκλοφορεί είναι πολύ προσεγμένο, το φτιάχνουν για καιρό και υπάρχουν από πίσω του 12 παραγωγοί.
Ακούς έναν πολύ καλό ρυθμό, ακούς ήχους που δεν είχες ακούσει ξανά πριν και μετά, για μένα, απογοητεύεσαι όταν ξεκινά ο τραγουδιστής, γιατί μιλάει για κάποιου είδους πρόσκαιρο μήνυμα με το οποίο θέλει να ασχοληθεί ο καλλιτέχνης.
Και είσαι σε φάση «δεν ενδιαφέρομαι γι’αυτό!», ήθελες απλώς να απολαύσεις τον ρυθμό και ξαφνικά πρέπει να ανεχτείς αυτούς τους στίχους. Αυτό είναι λυπηρό. Υπήρχαν μουσικοί περίοδοι, αν πας πίσω 50, 60, 70 χρόνια, όπου η pop φαινόταν να μεταφέρει μηνύματα που μπορούσες να βάλεις στην ζωή σου.
Όταν έφτιαχνα δίσκους με τους Chickenfoot, αυτό ήταν ένα ζήτημα που όλοι μέσα στην μπάντα θέλαμε να αντιμετωπίσουμε κάπως. Γιατί οι Chickenfoot ήταν ο δικός μας τρόπος για να τιμήσουμε τις ρίζες μας. Παίζαμε νέα μουσική αλλά τιμούσαμε όλα αυτά που ακούγαμε καθώς μαθαίναμε να παίζουμε στα χρόνια που εξελίχθηκαν στην εποχή της κλασικής ροκ.
Νομίζω πως κάθε συγκρότημα που έχει τραγουδιστή και στιχουργό πρέπει να το δουλέψει αυτό. Θα γράψουν ένα τραγούδι που θα λέει πως, «σε αγαπάω, ας περάσουμε μια όμορφη νύχτα» ή θα είναι ένα «Avenida Revolucion» όπου ο Sam Hagar φωνάζει για τις αδικίες κάτω στα σύνορα; Κάνεις αυτήν την επιλογή και πατάς πιο γερά τα πόδια σου στο έδαφος.
Διαβάστε ακόμα:
Joe Satriani: «Οι μαθητές μου που με ξεπέρασαν»
Joe Satriani: «Το μυστικό για ένα καλό riff»
