Ακούσαμε το Mindfucker των Monster Magnet και μεταφέρουμε τις εντυπώσεις μας
Οι συστάσεις γι’ αυτά τα ιερά τέρατα της rock είναι περιττές.
Οι Monster Magnet επέστρεψαν μετά από πέντε χρόνια δισκογραφικής απουσίας με εμφανώς άγριες διαθέσεις και μας χαρίζουν ένα ευχάριστο mindfuck διάρκειας 50 λεπτών περίπου.
Το ‘Μindfucker’ αποτελείται από 10 κομμάτια και από τον τίτλο και μόνο σε προκαλεί να το εξερευνήσεις. Το νέο studio album των Monster Magnet κυκλοφόρησε από την Napalm Records στις 23 Μαρτίου του 2018.
Ξεκινάς λοιπόν πατώντας το play και αναρωτιέσαι αν αυτό που ακούς γράφτηκε στο σήμερα ή 30 χρόνια πριν.
Οk, οι φανατικοί ακροατές της μπάντας ίσως και να περίμεναν αυτό το old school vibe, αλλά εδώ μιλάμε για βρώμικο rock ‘n’ roll που όσο ξεπερασμένο κι αν ακούγεται στ’ αυτιά μερικών, είναι δύσκολο να δημιουργηθεί εν έτει 2018, να έχει ποιότητα συν αυτό το κάτι παραπάνω, αλλά ας πάρουμε τα πράγματα απ’ την αρχή.
Πρώτο κομμάτι του δίσκου το ‘Rocket Freak’ έτσι ίσα ίσα για το ζέσταμα. Ακολουθεί το ‘Soul’, ένα από τα πιο δυναμικά tracks.
Είναι γρήγορο και ξεσηκωτικό και εν συνεχεία ακούμε το ομότιτλο τραγούδι του δίσκου και τι να πω τώρα για την κιθάρα και την riff-άρα. Δεν θα πω τίποτα, take a listen παρακάτω:
Επόμενο κομμάτι το ‘I’m God’, άκρως συναυλιακό και ψυχεδελικό, κάτι που χαρακτηρίζει τα τραγούδια των Monster Magnet γενικότερα, οι οποίοι φαίνεται πως δεν ξεχνούν ποιος είναι ο απώτερος στόχος όταν φτιάχνεις τέτοια μουσική.
Να δίνεις live που μένουν αξέχαστα και ομολογουμένως το επόμενο live στη χώρα μας δεν το χάνω.
Στο ‘Drowning’, ένα τραγούδι διάρκειας 7 και κάτι λεπτών, ο David Wyndorf δεν χάνει την ευκαιρία να δείξει τις φωνητικές του ικανότητες. Αρχίζει μ’ ένα χαλαρό riff και γενικά όλα κυλούν ομαλά, μέχρι τα 2 πρώτα λεπτά περίπου.
Το ‘Ejection’ είναι μία διασκευή στην ομώνυμη κομματάρα του Robert Calvert που κυκλοφόρησε το 1974.
Τώρα, αν το ακούς από Monster Magnet παραμένει κομματάρα, βλέποντας όμως και το βγαλμένο απ’ τα ’90s video clip, νιώθεις πιο ολοκληρωμένος.
Νομίζω ότι γούσταραν πολύ να παίζουν το κομμάτι αυτό στις πρόβες και απλά αποφάσισαν να το συμπεριλάβουν στον νέο τους δίσκο. Good choice!
Ο δίσκος συνεχίζει με το ‘Want Some’ με πιο space και stoner rock ρυθμούς και προχωρώντας προς το τέλος, ακούμε το ‘Brainwashed’ με εμβληματικά τύμπανα και το ‘All Day Midnight’ με πιο vintage rock αισθητική.
Τέλος, ακούμε το αριστουργηματικό ‘When The Hammer Comes Down’ και καθώς το trippy μουσικό ταξίδι φτάνει στο τέλος του, εγώ σκέφτομαι τρία πράγματα: 1) Πότε θα έρθουν πάλι Ελλάδα οι Monster Magnet, 2) ότι θέλει ψυχή για να φτιάξεις τέτοιον δίσκο (ειδικά μετά τις περιπέτειες που πέρασε ο Wyndorf) και 3) το 2.
Κλασικοί Monster Magnet, σ’ έναν δίσκο που όπως δήλωσε κι ο ίδιος ο David Wyndorf, γράφτηκε για γρήγορες κούρσες ή, όπως είπα και παραπάνω, για αξέχαστα live…