Ο πρώην ντράμερ των Pink Floyd, Nick Mason, μίλησε στο Ultimate Classic Rock και, μεταξύ άλλων, προσπάθησε να δώσει απάντηση και στο ερώτημα που ίσως βασανίζει πολλούς φίλους της μπάντας:
Το πώς θα ακούγονταν οι Floyd, αν ο Syd Barrett δεν ταλαιπωρούταν από εξαρτήσεις και προβλήματα υγείας, και παρέμενε στη σύνθεσή τους:
Είναι πολύ δύσκολο να το απαντήσεις αυτό. Είναι σαν την Θεωρία του Χάους.
Θα μπορούσε να είχε εξελιχθεί με ένα εκατομμύριο διαφορετικές κατευθύνσεις.
Είναι ίσως εύκολο να πούμε ότι θα συνεχίζαμε με αυτό το ιερατικό και περίεργο βρετανικό στυλ όπως στα ‘The Gnome’ και ‘Scarecrow’.
Αλλά ο Syd ήταν απολύτως ορχηστρικός στα ‘Astronomy Domine’ και ‘Interstellar Overdrive’. Τι θα γινόταν με τον Roger…
Θα γινόταν ο τραγουδοποιός που έγινε ή θα έμενε πίσω επειδή ο Syd είχε εδραιωθεί ως ο βασικός δημιουργός μας;
Ίσως αυτό να κρατούσε δύο χρόνια και μετά να τελείωνε. Δεν μπορώ να φανταστώ τον Syd να ηγείται του ‘The Dark Side Of The Moon’, ίσως αυτό να είναι ένας τρόπος για να το θέσω. Θα ερχόταν κάπως το τέλος…
Μάλιστα, ο Mason αναφέρθηκε και στον David Gilmour και στο τι έφερε στους Pink Floyd:
Έφερε ένα σωρό πράγματα. Σταθερότητα κυρίως, νομίζω.
Το πιο ενδιαφέρον πράγμα ήταν ότι δεν ήταν ένας απλός δημιουργός-αντικαταστάτης, το οποίο είναι κάτι που νομίζαμε ότι θέλουμε.
Αυτό που θέλαμε ήταν η σταθερότητα του David, ο οποίος ήταν ένας σπουδαίος μουσικός και τραγουδιστής. Ακόμα εκπλήσσομαι με το πόσο ανακουφιστήκαμε όταν έφυγε ο Syd. Μπορούσαμε να συνεχίσουμε, αν και παίζαμε κυρίως το δικό του ρεπερτόριο, το απολαμβάναμε.
Κοιτάζοντας πίσω, είναι μία μεγάλη ανακούφιση.
Αυτή η αίσθηση του ότι μπορούμε να μπούμε σε ένα βαν και να φύγουμε, να παίξουμε και να το διασκεδάσουμε, αυτό είναι που πραγματικά θέλαμε, να παίξουμε μουσική.
Ήταν ένας σωτήρας, κατά κάποιον τρόπο. Δεν θα του το έλεγα κατ’ ιδίαν γιατί θα το έπαιρνε πάνω του. Αλλά ήταν η τέλεια λύση.
