Η ανακοίνωση του περασμένου Μαΐου πως οι Stratovarius θα επέστρεφαν μετά από πολλά χρόνια στη χώρα μας και μάλιστα παρέα με τους Sonata Arctica σκόρπισε ενθουσιασμό και μεγάλη χαρά στους οπαδούς των δύο συγκροτημάτων, καθιστώντας την 3 Νοεμβρίου ως μέρα ορόσημο για την ομολογουμένως ήδη πολύ πλούσια συναυλιακή χρονιά.
Λαμβάνοντας υπόψιν το παραπάνω, οι λάτρεις της μελωδικής power σκηνής, γνωρίζαμε μήνες τώρα πως το βράδυ της Παρασκευής, όλοι οι δρόμοι οδηγούσαν στο Fuzz, κάτι που φάνηκε και από το sold out της συναυλίας το οποίο ήρθε μέρες πριν από το live, ενώ τα κοινωνικά δίκτυα έβριθαν τις προηγούμενες ημέρες με κόσμο που έψαχνε εναγωνίως ένα εισιτήριο. Δεν γνωρίζουμε αν οι διοργανωτές έψαξαν για κάποιο μεγαλύτερο χώρο, καθώς τα χρονικά περιθώρια ήταν στενά, αλλά όπως αποδείχτηκε από τη ζήτηση, το Fuzz ήταν μικρό για να χωρέσει το πολυάριθμο κοινό των δύο συγκροτημάτων.
Ο κόσμος όπως ήταν λογικό άρχισε να μαζεύεται στον Ταύρο από νωρίς και έτσι όταν οι Induction, ανέβηκαν στη σκηνή βρήκαν ένα αρκετά μεγάλο κομμάτι του μπροστά τους. Οι Τσέχοι, σκορπώντας ένα ρετρό αέρα, αλλά έχοντας μεγάλη άνεση, έδωσαν μια όμορφη αν και σύντομη παράσταση, δείχνοντας πως αποτελούν ένα σχήμα που έχει τη δυναμική να μας απασχολήσει ακόμα περισσότερο τα επόμενα χρόνια, ενώ αν έπρεπε να ξεχωρίσουμε κάτι από όσα ακούσαμε λίγο περισσότερο, αυτό ήταν η φωνή του frontman Craig Cairns.
Νέοι και με παλμό, έστω και χωρίς ιδιαίτερη πρωτοτυπία, πέτυχαν επίσης καλή χημεία με το κοινό, έχοντας κατά τα φαινόμενα και πυρήνα οπαδών τους ανάμεσα στους πολλούς είχαν συγκεντρωθεί, ελέω και της ανακοινωμένης καθυστέρησης. Το σετ τους ευτυχώς δεν πρέπει να συντομεύτηκε προς κάλυψη χρόνου, ο ήχος τους ήταν καλός και η συνολική τους παρουσία σε δέσιμο και απόδοση αρκετά ικανοποιητική.
Άλλωστε δεν είναι τυχαίο πως δύο από τα μεγαλύτερα συγκροτήματα του χώρου, τους επέλεξαν για να τους πλαισιώσουν σε όλη τους την τρέχουσα περιοδεία.
Induction setilist:
-
Born From Fire
-
Fallen Angel
-
Scorched
-
Go to Hell
-
Queen of Light
Λίγο μετά τις 9 και τον συναυλιακό χώρο ασφυκτικά γεμάτο, ανέβηκαν στη σκηνή οι Sonata Arctica, με τον κόσμο να δείχνει αμέσως τον ενθουσιασμό του. Είναι απίστευτο πως μέσα σε τόσα χρόνια καριέρας, αλλά και με τόσα αγαπημένα τραγούδια, οι Φινλανδοί εμφανίστηκαν για πρώτη φορά στη χώρα μας, κάτι που ήταν απαράδεκτο, όπως παραδέχτηκε και ο τραγουδιστής Tony Kakko, ο οποίος αποδείχτηκε λαλίστατος κατά τη διάρκεια της εμφάνισης, συνομιλώντας διαρκώς με το κοινό και μην κρύβοντας τη χαρά του που βρίσκεται στην Ελλάδα.
Πέρα από κάποια μικρά προβλήματα στον ήχο, που ευτυχώς ξεπεράστηκαν πολύ γρήγορα, οι Sonata Arctica ήταν εξαιρετικοί, παίζοντας κομμάτια από όλο το φάσμα της μακράς και πολύπλευρης δισκογραφίας τους, με έμφαση στις μεγάλες επιτυχίες τους, ελάχιστες από τις οποίες δεν συμπεριέλαβαν στη setlist τους.
Ο εξαιρετικός Tony Kakko, βρέθηκε φωνητικά σε πολύ καλή μέρα, δείχνοντας σε κάθε ευκαιρία την εκπληκτική τραγουδιστική του γκάμα, ενώ Henrik Klingenberg και Elias Viljanen σε πλήκτρα και κιθάρα αντίστοιχα, έκοβαν και έραβαν, αποδίδοντας εξαιρετικά ζωντανά τα κομμάτια και τα σόλο τους.
Η πρώτη εμφάνιση των Φινλανδών στην Ελλάδα, ικανοποίησε σίγουρα ακόμα και τους απαιτητικούς θαυμαστές τους και μας άφησε να αναμένουμε την επόμενη απόβασή τους στη χώρα μας, η οποία ευχόμαστε να μην αργήσει ξανά τόσο.
Sonata Arctica setlist:
-
Closer to an Animal
-
Black Sheep
-
First in Line
-
Broken
-
I Have a Right
-
Paid in Full
-
Replica
-
8th Commandment
-
Tallulah
-
FullMoon
Encore:
-
The Cage
-
Don’t Say a Word
Και κάπως έτσι, έφτασε η ώρα το έτερο Φινλανδικό συγκρότημα και headliner, να αναλάβει τα ηνία της βραδιάς. Το κοινό δεν μετακινήθηκε από τις θέσεις του και δεν φάνηκε να αποθαρρύνεται ούτε στο ελάχιστο από την ώρα ή τον παρατεταμένο συνωστισμό, αδημονώντας για την εμφάνιση των Stratovarius στη σκηνή.
Ξεκινώντας με το ‘Survive’ ο Timo Kotipelto και η παρέα του έδειξαν από την αρχή τις άγριες διαθέσεις τους, κάνοντας το Fuzz να σείεται από τις ιαχές ενός κοινού που τα έδωσε όλα.
Είναι δύσκολο να πει κανείς αν ήταν ο ενθουσιασμός του κόσμου που ξεσήκωσε το συγκρότημα, ή η μουσική που μας ενθουσίασε, ωστόσο από τα πρώτα κομμάτια φάνηκε πως η βραδιά θα έκλεινε εμφατικά. Και πράγματι, καθώς η συναυλία προχωρούσε, η δυναμική που αναπτυσσόταν ανάμεσα στην μπάντα και τον κόσμο, γινόταν όλο και πιο στενή και έντονη. Δεν χρειάζεται να περιγράψει κανείς τι συνέβη όταν οι Φινλανδοί έκλεισαν το κύριο μέρος της setlist τους με το ‘Black Diamond’, καθώς εύκολα μπορεί κανείς να το φανταστεί.
Οι Stratovarius απέδειξαν περίτρανα για άλλη μια φορά, γιατί αποτελούν ένα από τα σημαντικότερα σχήματα του χώρου και ως απάντηση, το κοινό τους αποθέωσε.
Η συγκλονιστική φωνή του Kotipelto, τα επικά πλήκτρα του Jens Johansson και το τρομερό μπάσο του Lauri Porra, δεν αφήνουν άλλωστε ιδιαίτερα περιθώρια αμφισβήτησης. Ειδική μνεία θα πρέπει να γίνει στον κιθαρίστα Matias Kupiainen… Πρόκειται για έναν εξαιρετικό μουσικό, που αποδίδει με εντυπωσιακό τρόπο τα τρομερά απαιτητικά κιθαριστικά μέρη των τραγουδιών των Stratovarius και σίγουρα ήταν μια παρουσία που ξεχώρισε μέσα στη βραδιά.
Ένα μικρό προσωπικό παράπονο από την κατά τα άλλα τρομερή εμφάνιση των Stratovarius στην Αθήνα, έχει να κάνει με την επιλογή των κομματιών, καθώς θα θέλαμε να ακούσουμε μια πιο πολύπλευρη setlist, ωστόσο το παράπονο παραμένει προσωπικό, αφού το κοινό ουδόλως φάνηκε να επηρεάζεται από τα κομμάτια που επέλεξαν να παίξουν οι Stratovarius.
Stratovarius setlist:
Κλείνοντας, όσοι βρεθήκαμε το βράδυ της Παρασκευής στο Fuzz, φύγαμε με τις καλύτερες των εντυπώσεων, τόσο από την πρώτη εμφάνιση των Sonata Arctica στην Ελλάδα, όσο και από την επανεμφάνιση μετά από πολλά χρόνια των Stratovarius στη χώρα μας. Ευχόμαστε μόνο την επόμενη φορά να μπορέσουμε να τους δούμε σε ένα μεγαλύτερο και πιο άνετο χώρο, που θα χωρά περισσότερο κόσμο.
Το μόνο σίγουρο πάντως είναι πως οι τυχεροί που πρόκειται να παρακολουθήσουν τα συγκροτήματα απόψε στη Θεσσαλονίκη, θα περάσουν εξαιρετικά.
