Soen – Lotus
Οι Soen σε περίπτωση που δεν έχει τύχει να τους πάρει το αυτί σας είναι το νέο supergroup που έχει έρθει για να αφήσει το στίγμα του στο χώρο της progressive metal.
To Φεβρουάριο του 2019 κυκλοφορούν το τέταρτο δίσκο τους ‘Lotus’, έναν άξιο διάδοχο της προηγούμενης δουλειάς τους, ‘Lykaia’.
Ας δούμε όμως σιγά σιγά τα πρώτα τους βήματα στο χώρο και πώς έφτασαν να αποτελούν ένα από τα πιο καλά ονόματα της νέας metal μουσικής σκηνής με τη δουλειά τους.
Οι Soen δημιουργήθηκαν αρχικά το 2004, αν και η ανακοίνωση ότι αποτελούν συγκρότημα ήρθε το 2010. Ιδρυτικά μέλη είναι ο Martin Lopez, πρώην ντράμερ των Opeth και ο τραγουδιστής Joel Ekelöf.
Το τελικό lineup της μπάντας αποτελείται από τους δύο προηγούμενους καθώς και από το Stefan Stenberg στο μπάσο, τo Lars Åhlund στα πλήκτρα και τη κιθάρα και το νεοφερμένο Καναδό κιθαρίστα Cody Ford.
Οι επιρροές του συγκροτήματος είναι εμφανείς στις προηγούμενες δουλειές τους, μιας και ακούγοντας τα κομμάτια τους θα βρείς στοιχεία που θυμίζουν Tool και άλλα που θυμίζουν Opeth, αλλά παρόλα αυτά είναι συνδυασμένα και δοσμένα με τέτοιο τρόπο ώστε να δημιουργείται κάτι εξ’ ολοκλήρου καινούριο και φρέσκο.
Στο ‘Lotus’ αυτές οι επιρροές είναι λιγότερο διακριτές και το συγκρότημα ορίζει πιο στέρεα πλέον τη δική του ταυτότητα.
Από την αρχή του δίσκου τα κομμάτια που ξεχωρίζουν είναι το εναρκτήριο ‘Opponent’ που σε εισάγει άμεσα στην ατμόσφαιρα του δίσκου και το ‘Martyrs’ με τον έντονα progressive χαρακτήρα του, καθώς heavy ρυθμοί δίνουν τη θέση τους σε πιο μελωδικά μέρη.
Το συγκεκριμένο συνοδεύεται και από το δικό του ιδιαίτερο βίντεοκλίπ στο οποίο δίνουν το δικό τους μήνυμα για το σεβασμό της διαφορετικότητας.
Συνεχίζοντας την ακρόαση στο ομότιτλο τραγούδι, ‘Lotus’ δίνεται μεγαλύτερη έμφαση στις κιθάρες από την αρχή μέχρι το τέλος και ενδιάμεσα με ένα ταξιδιάρικο σόλο, που θυμίζει πιο κλασικά ακούσματα, για να μπει δυναμικά το ‘Covenant’ και να ταράξει λίγο τα ήρεμα νερά.
Ιδιαίτερη εντύπωση μου έκανε ο πολύ προσωπικός τρόπος που τραγουδάει ο Ekelöf στο ‘Penance’ ένα κομμάτι το οποίο με τη μελωδία αλλά και με τους στίχους του έρχεται να σε αγκαλίασει και σαν ένα μεγάλο χέρι να σε βοηθήσει να σηκωθείς και να ανακάμψεις από ό,τι σε στεναχωρεί.
O δίσκος ακούγεται με μιαν ανάσα από την αρχή ως το τέλος και μετά ξανά στο repeat, γιατί σε κάθε άκουσμά του ανακαλύπτεις και κάτι παραπάνω που θα σου τραβήξει τη προσοχή.
Ο Ekelöf ερμήνευσε άρτια τα κομμάτια, άλλοτε με πιο προσωπικό ύφος, όπως ανέφερα στο ‘Penance’ και το ‘River’, ενώ άλλοτε με πιο αγριεμένο ύφος, λόγω του κοινωνικού θέματος των στίχων όπως γίνεται στο ‘Rival’.
Φυσικά αξίζει να αναφέρουμε ότι στη παραγωγή του ‘Lotus’ εργάστηκαν οι David Castillo και Inaki Marconi, οι οποίοι συνέβαλλαν στη πολύ καλή ποιότητά ήχου του, όπου το κάθε όργανο ξεχωριστά έχει το χώρο του να ανδειχθεί και όλα μαζί δίνουν αυτό το μεστό αποτέλεσμα.
Το συγκεκριμένο δίσκο είναι δύσκολο να τον κατατάξεις πολύ ξεκάθαρα και εύκολα στο είδος του progressive metal, μιας και κυριαρχούν τα heavy στοιχεία και οι εναλλαγές στις μελωδίες είναι λιγότερο έντονες.
Παρόλο αυτά το σε τι στυλ ανήκει το άλμπουμ είναι το λιγότερο και ίσως αυτό που παίζει και μηδαμινό ρόλο στο αν η μουσική που περιέχει είναι καλή ή όχι, κι εδώ είναι πολύ καλή, οπότε τα υπόλοιπα περί ταξινόμησης μάλλον είναι περιττά.
Συνοψίζοντας δώστε μια ευκαιρία στο δίσκο αυτό και στους Soen γενικότερα, οι οποίοι θα επισκεφθούν και τη χώρα μας το Σεπτέμβρη, οπότε θα έχουμε την ευκαιρία να τους απολαύσουμε επί σκηνής.
Σε αυτό το άλμπουμ το συγκρότημα ντύνει προσεχτικά και με την καλύτερη μουσική τους στίχους, οι οποίοι έχουν τη δική τους ξεχωριστή υπόσταση και μεταφέρουν τα μηνύματα προς το κοινό διατηρώντας πολύ καλά τις ισορροπίες και αποφεύγοντας οτιδήποτε περιττό.
