Το ευαίσθητο θέμα του σεξισμού στη σύγχρονη κοινωνία και κάποιες από τις προεκτάσεις του, έθιξε η τραγουδίστρια των Delain σε συνέντευξη που έδωσε στο RAMzine. Η Charlotte Wessels, παρέα με τον πληκτρά του συγκροτήματος, Martijn Westerholt, ο οποίος ευγενικά της παραχώρησε το βήμα όταν η συζήτηση εστίασε στο παραπάνω θέμα, περπάτησαν σε δύσκολα μονοπάτια αλλά έδωσαν ενδιαφέρουσες απαντήσεις που αξίζει να συζητηθούν.
Όταν η Wessels ρωτήθηκε για το αν υπάρχει σεξισμός στη μουσική βιομηχανία απάντησε:
Πιστεύω πως υπάρχει παντού. Δεν πιστεύω πως συγκεκριμένα υπάρχει περισσότερο στη μουσική βιομηχανία από αλλού. Η μέταλ συγκεκριμένα είναι ένα ενδιαφέρον είδος γιατί πάντα συνδεόταν με κάποια αρρενωπά χαρακτηριστικά. Αν, όμως, δεις το θέμα πιο σφαιρικά και σκεφτείς πως πριν από 100 χρόνια, δεν μπορούσαμε να πάμε ούτε σε μουσικά σχολεία, δεν τα καταφέρνουμε άσχημα. Και φυσικά υπάρχουν κι άλλα πράγματα. Για παράδειγμα τώρα έχουμε μια ακόμα κιθαρίστα που είναι γυναίκα. Όλοι με ρωτάνε: «Charlotte πως είναι να έχεις ακόμα για γυναίκα στο συγκρότημα»; Κι εγώ τους απαντάω: «Σας παρακαλώ, ρωτήστε με πως είναι να έχουμε ακόμα μια κιθάρα. Είναι δικαιότερο για αυτή».
Και κατέληξε:
Οπότε, προφανώς και υπάρχει, αλλά υπάρχει παντού και εξαρτάται από το πώς αποφασίζεις να παρουσιάσεις τον εαυτό σου αλλά κι από τις πράξεις σου.
Στη συνέχεια περιέγραψε το περιστατικό με ένα δημοσιογράφο, που κατά τη γνώμη της δείχνει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει μια γυναίκα στον χώρο:
Πριν κάποιο καιρό ένας δημοσιογράφος με είχε ρωτήσει: «Charlotte υπάρχουν αρκετές μπάντες με γυναικεία φωνητικά στο χώρο. Εσείς τι κάνετε για να ξεχωρίζετε»; Εγώ του απάντησα: «Πρώτα από όλα, θα έκανες μια τέτοια ερώτηση σε έναν άντρα»; Και κάπως έτσι αποδομείς την ερώτηση. Βέβαια, δεν το είπε με κακή πρόθεση και ένιωσα ενοχές γιατί τον έκανα να αισθανθεί άσχημα. Η φωνή του άρχισε να τρέμει γιατί δεν είχε τι να πει.
Η τραγουδίστρια των Delain όμως, θέλοντας να κρατήσει ισορροπίες, μίλησε και για τον σεξισμό που αντιμετωπίζει ένας άντρας στην καθημερινότητά του:
Το βλέπεις και σε άλλα επαγγέλματα. Για παράδειγμα όταν σήμερα ένας άντρας δουλεύει σε έναν παιδικό σταθμό ζει το ίδιο πράγμα, καθώς μπαίνει σε ένα σκηνικό που συνήθως υπάρχουν γυναίκες. Πιστεύω πως κάτι τέτοιο συμβαίνει όταν το ένα φύλο προσπαθεί να μπει σε έναν χώρο που κυριαρχεί το άλλο. Υπάρχει αυτή η αμήχανη στιγμή που θα αναρωτηθούν: «Πώς το κάνουμε αυτό»;
Στο βίντεο που ακολουθεί μπορείτε να παρακολουθήσετε ολόκληρη τη συνέντευξη που είναι μια πολύ καλή αφορμή για προβληματισμό.
