Αφιέρωμα στο MTV Unplugged των Alice in Chains
Λίγες μέρες μετά από την πολύ δυσάρεστη επέτειο του θανάτου των Kurt Cobain και Layne Staley, έχουμε έναν ακόμη πολύ καλό λόγο για να θυμηθούμε τον τραγουδιστή των Alice in Chains.
Μεταφερόμαστε στο 1996, σε μία από τις τελευταίες παραστάσεις του Layne με την μπάντα, αυτή στο MTV Unplugged.
10 Απριλίου του 1996, λοιπόν, μία εποχή που Alice in Chains, grunge και MTV, βρίσκονται ακόμα στις (τελευταίες) μεγάλες τους δόξες.
Βαδίζοντας στα χνάρια των Nirvana, Pearl Jam και Stone Temple Pilots, οι Alice in Chains βρέθηκαν στο Majestic Theatre του Brooklyn της Νέας Υόρκης, για να ηχογραφήσουν και αυτοί με τη σειρά τους μία κλειστή, ακουστική συναυλία, που, όπως συνέβη και με τον Cobain και τους Nirvana, έμελλε να είναι ιστορική, καθώς ήταν μία από τις τελευταίες εμφανίσεις του Layne Staley με τους bandmates του.
Και τι εμφάνιση…
Εκείνη την περίοδο, και μόνο το άκουσμα μίας συναυλίας των Alice in Chains ήταν μία εξαιρετικά ευχάριστη είδηση, καθώς το συγκρότημα προερχόταν από μία μακρά περίοδο αδράνειας.
Τα θέματα του Layne, είχαν αφήσει το συγκρότημα ανενεργό συναυλιακά για περίπου δυόμιση χρόνια, με πολλές ακυρώσεις περιοδειών και πολλές προσπάθειες για αποτοξίνωση, αφού τόσο η κατάθλιψη όσο και η εξάρτηση του νεαρού frontman από τα ναρκωτικά, είχαν χειροτερέψει δραματικά.
Παρόλα αυτά, αυτή η στιγμή τους στο MTV, ήταν μία φωτεινή παρένθεση για την μπάντα, ήταν η τελευταία σπουδαία εμφάνιση τους με τον Layne, μία από τις τελευταίες φορές που τον ακούσαμε να ξεδιπλώνει το πλούσιο ταλέντο του. Άλλωστε, μιλάμε για μία από τις 2-3 καλύτερες φωνές που ανέδειξε η δεκαετία των ’90s.
Για τους fans των Alice in Chains, το Unplugged είναι ένα ιδιαιτέρως ξεχωριστό live γιατί στην ουσία αποτελεί επέκταση της πρότερης ιστορίας της μπάντας:
Σε αντίθεση με τους Nirvana που, αν και άφησαν εποχή με την εμφάνισή τους, τους είδαμε σε ένα ακουστικό show που ήταν ίσως και λίγο έξω από τα νερά τους, για τους AIC, αυτό δεν ήταν κάτι καινούριο.
Κάθε άλλο. Άλλωστε τα «στοιχειωτικά», ακουστικά EPs ‘Sap’ (1992) και ‘Jar of Flies’ (1994), αποτελούν την καλύτερη απόδειξη για αυτό.
Και αυτή η περίσταση, ήταν η τέλεια ευκαιρία για το συγκρότημα να επιδείξει κομμάτια από αυτές τις δουλειές, όπως και να παίξει acoustic εκδοχές από το πιο βαρύ υλικό της.
Το ζεστό σκηνικό του MTV Unplugged, αποτέλεσε το τέλειο σκηνικό για να αποδείξει το συγκρότημα πως δεν χρειάζεται ενισχυτές για να ακουστεί υπέροχο.
Στην πραγματικότητα, η καθαρότητα της ηχογράφησης φανερώνει το ταλέντο του καθενός από τα μέλη των AIC που για πρώτη φορά έπαιξαν με δεύτερο κιθαρίστα τον Scott Olson. Το ταλέντο του Jerry Cantrell στην κιθάρα είναι αδιαμφισβήτητο, ενώ και στα κομμάτια που τραγουδάει μαζί με τον Staley είναι πραγματικά εξαιρετικός.
Το τρομερό μπάσο του Mike Inez μας γεμίζει με τον παχύ και μελωδικό του ήχο, ενώ και ο Sean Kinney κάνει τα ντραμς να μιλούν διακριτικά όπου χρειάζεται, παίζοντας απαλά και αισθαντικά.
Βλέποντας, πλέον το live αυτό, 20 και πλέον χρόνια μετά, και γνωρίζοντας το τι ακριβώς ακολούθησε, δεν μπορούμε παρά να σταθούμε στον Layne, ο οποίος σε κανένα σημείο των τραγουδιών δεν σε κάνει να σκεφτείς πως είχε σοβαρά προβλήματα υγείας.
Ακούγοντας την εύθραυστη και «αδύναμη» φωνή του να τρέμει, όταν μιλάει ανάμεσα στις εκτελέσεις των τραγουδιών, και αργότερα να σε ταξιδεύει, εννοώντας και τον τελευταίο στίχο όταν ερμηνεύει, είναι κάτι το συγκλονιστικό.
Είναι σαν να ήξερε πως εκείνη η βραδιά, ήταν η τελευταία του μεγάλη στιγμή και έπρεπε να δώσει όλη του την ψυχή – και αυτό ακριβώς έκανε.
Η setlist των 13 τραγουδιών είχε σχεδόν τα πάντα και λέμε «σχεδόν» γιατί όλως περιέργως, στο MTV Unplugged, οι Alice in Chains, δεν έπαιξαν τραγούδια από το ντεμπούτο τους, το ‘Facelift’ του 1990.
Παρόλα αυτά, ακούμε πολλά χαρακτηριστικά κομμάτια τους, με το show να ξεκινάει με το ‘Nutshell’, υπό τις επευφημίες των fans, και, στη συνέχεια, να ικανοποιεί απλούς και «hardcore» fans, με ερμηνείες των ‘Brother’, ‘Got Me Wrong’ και ‘No Excuses’, όπως και των κλασικών πια ‘Down In A Hole’, ‘Heaven Beside You’, ‘Rooster’ και ‘Would?’.
Μάλιστα, το γκρουπ έκλεισε το show παίζοντας ένα τότε ολοκαίνουριο κομμάτι – το ‘Killer Is Me’.
Στα περίεργα της συναυλίας, μπορούμε να αναφέρουμε πως μέλη των Metallica βρίσκονταν ανάμεσα στο ακροατήριο, με τους Alice in Chains να τιμούν τους συναδέλφους τους, παίζοντας μερικά intro τραγουδιών τους, ανάμεσα στα δικά τους.
Έπαιξαν ένα μέρος από το intro του ‘Enter Sandman’, λίγο πριν το ‘Sludge Factory’, ενώ, παρόμοια, το ίδιο έκαναν και πριν από το ‘Angry Chair’, παίζοντας λίγο από το ‘Battery’ των Metallica.
Ακόμη, στο μπάσο του Mike Inez, υπήρχε η φράση «Friends Don’t Let Friends Get Friends Haircuts…» με την οποία παρομοίαζε τα τότε νέα, κοντά μαλλιά των φρεσκοκουρεμένων Metallica με αυτά των πρωταγωνιστών από την αγαπημένη σειρά ‘Τα Φιλαράκια’.
Λίγους μήνες αργότερα, οι Alice in Chains έπαιξαν μαζί με τους KISS, σε μία σειρά τεσσάρων συναυλιών στο Kansas. Όταν τελείωσε και το τελευταίο show, μετά από ένα ακόμη overdose ηρωίνης, ο Staley διεκομίσθη στο νοσοκομείο, οδηγώντας τους Alice in Chains σε μία ακόμη περίοδο παύσης.
Το ημερολόγιο έδειχνε 3 Ιουλίου του 1996 και αυτή ήταν η τελευταία εμφάνιση του Layne Staley με τους Alice in Chains, πριν ο πολυβασανισμένος τραγουδιστής εισέλθει σε μία ακόμη πιο σκοτεινή περίοδο απραξίας και καταχρήσεων, μέχρι και το τραγικό τέλος του, στις 5 Απριλίου του 2002.
Το MTV Unplugged των Alice in Chains θα βρίσκεται πάντα μέσα στις καρδιές των fans της μπάντας. Γιατί αποτελεί μια γλυκιά ανάμνηση από το συγκρότημα, σε μία πολύ δύσκολη περίοδο για τους AIC αλλά και τον ίδιο τον Layne.
Είναι η τελευταία σπουδαία παράσταση του τραγουδιστή με τους bandmates του και μία τρανή απόδειξη της δυναμικής που είχαν οι Alice in Chains σαν συγκρότημα, αλλά και του ατομικού ταλέντου καθενός από τα μέλη τους.
Πόσο μάλλον του Layne που «έφυγε» πολύ νωρίς…
Layne Staley: Η φωνή του Seattle
Διαβάστε ακόμα:
