Αύγουστος τέλος, συναυλίες όμως ξανά αρχή και έχουμε Firewind στο κέντρο της Αθήνας. Ακόμα σε ανοιχτό χώρο, στη σκηνή της Τεχνόπολης, ένας ωραίος τρόπος για να επιστρέψουμε στα συναυλιακά δρώμενα ενόψει του φθινοπώρου.
Χωρίς τους Timo Tolkki’s Strato δυστυχώς το φεστιβάλ, καθώς ξαφνική ασθένεια εμπόδισε την παγκόσμια πρεμιέρα του νεότερου εγχειρήματος του μουσικού και κράτησε μακριά από το εγχώριο κοινό την αναβίωση των παλιών τραγουδιών των Stratovarius. Τους περιμένουμε το συντομότερο δυνατό.
Στα των παρόντων, οι Lazy Man’s Load έκαναν την αρχή λίγο πριν τις 19:30, δείχνοντας μπόλικη διάθεση και κάνοντας φιλότιμες προσπάθειες να παρασύρουν μαζί τους και το κοινό. Μην έχοντας καταφέρει να τους δω στο Rockwave νωρίτερα φέτος, η εντύπωση που αποκόμισα ήταν σίγουρα αρκετά θετική. Σφιχτό παίξιμο, κινητική μπάντα, ήχος όχι κακός με εξαίρεση τα πολύ θαμμένα δεύτερα φωνητικά και συνολικά αρκετή ενέργεια μπροστά στους πρώτους αφιχθέντες.
Σετ κάτι παραπάνω από 40 λεπτά, με κομμάτια και από τον επερχόμενο δεύτερο δίσκο του σχήματος και επιτυχημένο ξεκίνημα για το φεστιβάλ. Οι Lazy Man’s Load μας αποχαιρέτησαν ευχόμενοι να περάσουμε καλά με Nervosa και Firewind, αλλά σίγουρα περάσαμε καλά και μαζί τους.
Nervosa με κάποια καθυστέρηση, γύρω στις 20:30, και το φεστιβάλ συνεχίζεται. Ομολογώ ότι μόνο ονομαστικά τις ήξερα πριν την εμφάνισή τους, την πρώτη τους στην Αθήνα, και εξεπλάγην ευχάριστα βλέποντάς τες στο σανίδι. Έχοντας προσθέσει στις τάξεις τους και δεύτερη Ελληνίδα, τη Hel Pyre στο μπάσο, οι Nervosa έδωσαν μια πολύ δυνατή συναυλία, με άρτια απόδοση και μπόλικο headbanging.
Την ποιότητά τους ζωντανά ενίσχυσε ακόμα περισσότερο το ενθουσιώδες κοινό τους, με ένα σχετικά μικρό αλλά πολύ αφοσιωμένο πυρήνα οπαδών να τις συνοδεύει από κάτω, φτάνοντας μέχρι και σε ένα μικρό moshpit προς το τέλος της μίας ώρας που έπαιξαν. Και θα έλεγα ότι οι Nervosa το άξιζαν. Πολύ ωραίο thrash με death στοιχεία, καλό μουσικό επίπεδο, επιπλέον εύσημα στην Prika Amaral που συνδυάζει καθήκοντα growling τραγουδίστριας με την κιθάρα και οπωσδήποτε το ζουν εκεί πάνω. Έχασε λίγο η υπόθεση από τον κάπως άστατο ήχο, αλλά σε ανεκτά επίπεδα.
Ως νέο ακροατή, εμένα προσωπικά με κέρδισαν και ελπίζω να τις ξαναδούμε σύντομα.
21:55 και το φινάλε, ελλείψει της παρέας του Timo Tolkki, φτάνει νωρίς. Αλλά το φινάλε είναι Firewind. Και εδώ στην πατρίδα τους, τους πάμε πολύ τους Firewind.
Η εισαγωγή του ‘Into the Fire’ λοιπόν μάζεψε γρήγορα τον κόσμο μπροστά από τη σκηνή της Τεχνόπολης. Ομολογουμένως όχι πολύ μεγάλο πλήθος για τα δεδομένα του χώρου, αλλά όσοι ήταν, έφταναν. Και οι αριθμοί ελάχιστα φάνηκαν να ενδιαφέρουν τους Firewind, που πυροβόλησαν ταχύτατα και ακριβέστατα. ‘Between Heaven and Hell’ για συνέχεια, μετά στα καπάκια ένα ‘Head Up High’, και τα πράγματα πήραν το δρόμο τους.
Αιχμή του δόρατος φυσικά ο Gus G, και αυτό χωρίς σε καμία περίπτωση να θέλω να μειώσω την απόδοση των Jo Nunez, Petros Christo και Herbie Langhans, με ντράμερ και μπασίστα να είναι σταθερή και στιβαρότατη αξία και τον τραγουδιστή να έχει δέσει θαυμάσια με το υπόλοιπο σχήμα. Αλλά από κει και πέρα, η λατρεία του κόσμου για τον κιθαρίστα είναι γνωστή και ο χαμός αναμενόμενος όταν του δίνεις το κέντρο της σκηνής σε κάθε σόλο και τον αφήνεις να κεντήσει. Και ο ίδιος τα δίνει όλα, καθώς λάβαμε πλήρη επίδειξη των δυνατοτήτων του στην εξάχορδη, από διάφορες ορατές και αόρατες γωνίες.
Σετ πληρέστατο από κάθε άποψη, με περιεχόμενο από οκτώ δίσκους, μπόλικο τζαμάρισμα, ‘Lady of 1000 Sorrows’ μετά αναπτήρος και κινητού, χορό στο ‘Maniac’, χτύπημα σε κάθε φάση (τι θέλετε, ‘World on Fire’ ή ‘Mercenary Man’;), Μισιρλού, pyro και την τιμή να ακούσουμε την παγκόσμια πρεμιέρα του ακόμα ακυκλοφόρητου ‘Salvation Day’, που θα βρίσκεται στον επερχόμενο νέο δίσκο του συγκροτήματος.
Φωτιά στο πρώτο μέρος της συναυλίας λοιπόν, φωτιά και στο encore, επειδή φυσικά θέλουμε περισσότερα και τα περισσότερα είναι ‘Ode to Leonidas’, ‘Breaking the Law’ και ‘Falling to Pieces’. Κομμάτια μας άφησαν οι Firewind, που δεν έκαναν εκπτώσεις και υποσχέθηκαν να τα ξαναπούν μαζί μας σύντομα. Αποχώρησαν υπό αποθεωτικές αντιδράσεις, κλείνοντας μια εξαιρετική βραδιά.
Κρίμα για την απουσία της παρέας του Timo Tolkki, αλλά από κει και πέρα, άκρως επιτυχημένο το Gimme Shelter Open Air Festival και δεν πιστεύω να έμειναν με κάποιο παράπονο οι παρευρισκόμενοι. Πάντα τέτοια.
Firewind – Gimme Shelter Open Air Festival 2023 Setlist
- Into the Fire
- Between Heaven and Hell
- Head Up High
- Break Away
- World on Fire
- The Fire and the Fury
- Welcome to the Empire
- Destination Forever
- Destiny Is Calling
- Salvation Day (world premiere)
- Allegiance
- Lady of 1000 Sorrows
- Mercenary Man
- Rising Fire
- I Am the Anger
- Maniac (Michael Sembello cover)
Encore
- Ode to Leonidas
- Breaking the Law (Judas Priest cover)
- Falling to Pieces