Arcadian Child: «5 δίσκοι που δεν πρέπει να λείπουν από καμία δισκοθήκη»

Οι Arcadian Child, είναι ένα ψυχεδελικό ροκ συγκρότημα από την Λεμεσό, που δημιουργήθηκε το 2016 και μέσα στον πρώτο χρόνο ζωής του κυκλοφόρησε το ντεμπούτο άλμπουμ του ‘Afterglow’ (Οκτώβριος 2017).

Arcadian Child – Afterglow / Review

Πριν μερικές μέρες κοινοποίησαν το single ‘Painting’, το οποίο θα συμπεριλαμβάνεται στον επερχόμενο δίσκο τους με τίτλο ‘Superfonica’.

Με αφορμή λοιπόν την νέα κυκλοφορία των ψυχεδελικών Arcadian Child, αλλά και το project που τρέχουμε αυτόν τον καιρό, θέλαμε να μάθουμε ποιοι πιστεύουν πως είναι οι 5 δίσκοι που δεν πρέπει να λείπουν από καμία δισκοθήκη, και δείτε τι μας απάντησαν:

Black Angels – Passover (2006)

Παναγιώτης: Το ‘Passover’ αποτελεί για μένα ίσως τον πια επιδραστικό δίσκο των τελευταίων χρόνων. Η σχεδόν ταντρική ηχητική κατάνυξη του δίσκου αυτού μου ξεκλείδωσε ένα ολόκληρο μουσικό σύμπαν το οποίο αποτέλεσε οδηγό στον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζω τον ήχο μου ως κιθαρίστας. Νομίζω πως η επιτηδευμένη και ίσως εξεζητημένη βρωμιά του ‘Afterglow’ έχει τις ρίζες της κάπου μεταξύ του ‘Young Men Dead’ και του ‘Black Grease’.

The Beatles – Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band (1967)

Παναγιώτης: Η pop ψυχεδέλεια του ‘Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band’ αποτέλεσε συνθετικό reference στα κομμάτια του δίσκου μας. Η υπνωτική μελωδία του ‘Lucy in the Sky with Diamonds’ και του ‘She’s Leaving Home’ φαίνεται αποτυπώθηκε στον σκληρό του μυαλού μου και νομοτελειακά επηρέασε τον τρόπο που αντιλαμβάνομαι εν γένει το songwriting.

Mars Volta – The Bedlam in Goliath (2008)

Χρήστος: Η σχιζοφρένεια που χαρακτηρίζει τον Omar και την παρέα του σε κάνει να πιστεύεις ότι πραγματικά έρχονται απ’ τον Άρη. Η πολυσυλλεκτικότητα και η ένταση του ήχου που ωρύεται απ’ το ‘Bedlam in Goliath’ σε επηρεάζει τόσο ως παίχτη όσο και ως δημιουργό θες δεν θες. Τα τύμπανα του Pridgen αποτελούν σήμα κατατεθέν στον δίσκο καθώς έχουν σημαντικό συνθετικό ρόλο και ήταν κάτι που επιχείρησα να περάσω κι εγώ μέσα απ’ το ‘Afterglow’.

Socrates Drank the Conium – Socrates Drank the Conium (1971)

Αντρέας: Δεν μπορώ να προσδιορίσω ακριβώς κάποια συγκεκριμένη επιρροή μου στο ντεμπούτο μας. Πιο πολύ νιώθω ότι ουσιαστικά έβγαλα αποφθέγματα από ολόκληρη τη μουσική που άκουγα τα τελευταία 25 χρόνια παρά έναν συγκεκριμένο δίσκο. Αν θα έπρεπε να τοποθετηθώ πιο συγκεκριμένα θα πω πως τα grooves του Τουρκογιώργη στον ομώνυμο δίσκο των Socrates μου τρύπησαν το μυαλό.

Jimi Hendrix Experience – Are You Experienced (1967)

Στάθης: Το άγιο δισκοπότηρο της δυτικής -και όχι μόνο- δισκογραφίας επηρέασε τους πάντες. Πώς να μην επηρεάσει εμένα. Νομίζω το παίξιμο του Hendrix γενικότερα οδήγησε κιθαριστικά μου βήματα. To ‘Are You Experienced’ αποτελεί δοκίμιο για κάθε επίδοξο -και μη- κιθαρίστα και νομίζω αυτό αποτυπώθηκε στο παίξιμό μου στα κομμάτια του ‘Afterglow’, τόσο ρυθμικά, όσο και στις solo στιγμές μου.

Λίγο μετά την νέα τους κυκλοφορία οι Arcadian Child, θα εμφανιστούν την Πέμπτη 2 Αυγούστου, στο Φεστιβάλ Φέγγαρος 2018, που διοργανώνεται στην Λεμεσό. Όσοι τυχαίνει να βρίσκεστε εκείνες τις μέρες στην Κύπρο, μην το χάσετε!