Οι Movement of Static είναι μια post-rock μπάντα η οποία σχηματίστηκε το 2015 στη Θεσσαλονίκη. Τον Οκτώβριο του 2016, κυκλοφόρησαν το ντεμπούτο EP τους ‘Novelty Seekers’ και από τότε έχουν μοιραστεί τη σκηνή με κάποια σημαντικά ονόματα όπως είναι οι Naxatras και οι Tides from Nebula.
Πριν από μερικές μέρες λοιπόν, οι Movement of Static, κυκλοφόρησαν τον δεύτερο δίσκο τους ‘Naegleria’ και με αφορμή αυτό αλλά και το project που τρέχουμε αυτόν τον καιρό, σας παρουσιάζουμε τους 5 δίσκους, που σύμφωνα με τους ίδιους, δεν πρέπει να λείπουν από καμία δισκοθήκη:
Ναυτία – Ευρωπαϊκή Αναγέννηση (1992)
Θα ξεκινήσουμε από την μπάντα που μέσα σε 6-7 μήνες από την δημιουργία της έκανε την πρώτη της ευρωπαϊκή περιοδεία μαζί με τους φημισμένους Άγγλους Chaos UK! Και πάμε στο άλμπουμ, με το πρωτοποριακό “τατζεμπάο” εξώφυλλό του όπου κάθε πτυχή έχει ξεχωριστό artwork για κάθε τραγούδι. Στο οπισθόφυλλο αυτό που θα σου τραβήξει την προσοχή είναι η εταιρία παραγωγής “greek athanati levedia” και το “να μην πωλείται πάνω από 1250 δρχ”. Το χιούμορ, ο σαρκασμός και ο λυρισμός βρίσκονται σε κάθε τραγούδι. Δεν υπάρχει περίπτωση να μην γελάσεις ακούγοντας το ‘Μη Με Σατανίζεις’, να μην δακρύσεις στο ‘Ο Πόνος δεν είναι Όμορφος’ και να μην ανατριχιάσεις στο ‘Μίασμα’. Τα riffs από τα καλύτερα του είδους και απίστευτα γρήγορα, παπάδες από τον Βαγγέλη στο μπάσο (αν και τον ρίχνει λίγο η ηχογράφηση στο άλμπουμ) και από την Σόνια στα τύμπανα. O ήχος του μπάσου μας είναι αρκετά επηρεασμένος από το συγκεκριμένο άλμπουμ αλλά και την συγκεκριμένη μπάντα συνολικά. Προσβλητικό ίσως αλλά το Rickenbacker το μάθαμε πρώτα από τους Ναυτία και ύστερα από τους Motörhead.
Tool – Ænima (1996)
Η αρχή του κακού η αλλιώς πρόδρομος για αυτά που θα επακολουθούσαν (‘Lateralus’, ‘10000 Days’). Έχοντας ξεφύγει από τον ωμό ήχο που είχαν οι προηγούμενοι δίσκοι τους, οι Tool σε αυτό τον δίσκο ξεπέρασαν κατά πολύ τους ιδίους και έβαλαν τις βάσεις στο παγκόσμιο μουσικό στερέωμα, ίσως για την δημιουργία ενός καινούργιου είδους μουσικής.
Μέσα σε 77 λεπτά οι τύποι οργιάζουν αλλάζοντας άνετα τα ρυθμικά και την ατμόσφαιρα που σου μεταφέρουν. Σαν Movement of Static έχουμε πολλές αλλαγές στην ατμόσφαιρα και το flow των κομματιών, επίσης το percussive παίξιμο του Adam Jones μας έκανε να αναθεωρήσουμε τον ορό κιθάρα.
Tool – Ænima: Η ιστορία πίσω από κάθε κομμάτι
Black Sabbath – Paranoid (1970)
Δεν μπορεί κανένας να μην αναφερθεί σε αυτήν τη θρυλική μπάντα, η οποία έχει αφήσει τόσες επιρροές σε όλη την παγκόσμια μουσική σκηνή. Αυτός ο αψεγάδιαστος heavy ήχος, αυτά τα πεντακάθαρα στακάτα doom στοιχεία τvν ντραμς, τα αξέχαστα riffs και φυσικά ο Ozzy είναι όλη η αρμονία που προσφέρει αυτή η μπάντα η οποία μας έχει επηρεάσει όλους μας!!!
Ιστορίες ενός single: Black Sabbath – Paranoid
Pink Floyd – The Dark Side of the Moon (1973)
Ο λόγος που πιστεύουμε πως το ‘The Dark Side of the Moon’ πρέπει να είναι μέσα σε αυτή την 5άδα είναι γιατί περιέχει συμπιεσμένα όλα όσα αναφέραμε παραπάνω. Πολλοί κριτικοί χωρίζουν την ροκ μουσική στην περίοδο πριν και μετά το ‘The Dark Side of the Moon’ λόγω της χρήσης synthesizers και άλλων ηλεκτρονικών “εργαλείων”. Η μίξη και παραγωγή έγινε από όλα τα μέλη της μπάντας και εκτός από τα κλασσικά όργανα, χρησιμοποίησαν και ήχους όπως ο ήχος ενός τεχνικού να τρέχει μέσα στο στούντιο (‘On the Run’), παλιά ξυπνητήρια (‘Time’) κ.ά. …Ο πειραματισμός στο μεγαλείο του με λίγα λόγια! Περίπου ένας στους δώδεκα ανθρώπους στον κόσμο εκτιμάται ότι έχει ένα αντίγραφο από το ‘The Dark Side Of The Moon’… Αν όλα αυτά δεν σε επηρεάζουν σαν μουσικό τότε τι;
5 πράγματα που δεν ήξερες για το ‘The Dark Side Of The Moon’
Το εξώφυλλο του ‘The Dark Side Of The Moon’ σε 40 διαφορετικές εκδοχές [pics]
Porcupine Tree – Signify (1996)
«Το τέλος μιας περιόδου και η αυγή μιας νέας εποχής.» Υπήρξε στην δισκοθήκη τουλάχιστον δυο φορές και τις δυο έλιωσε μέσα στο cd-player. Έπειτα ήρθε η εποχή των mp3 και το άγχος εξαϋλώθηκε. Βάζοντας όλα τα στοιχειά των πρώτων δυο δίσκων τους μαζί, στο ‘Signify’ απογειώνουν τον όρο του psychedelic rock και τον βάζουν στα χνάρια του progressive. Φαντασίωση όλων να αγγίξουμε έστω και λίγο την εξυπνάδα του Wilson στο να δημιουργεί μουσική.
