Οι Drunk Jackals είναι μια ροκ μπάντα (boogie rock / country σύμφωνα με τους ίδιους) από την Κόρινθο με σαφείς επιρροές από το κλασσικό ροκ των ’60s και ’70s αλλά και από την, πιο σύγχρονη, garage σκηνή. Από το 2015 ως σήμερα έχουν στο ενεργητικό τους ένα EP και κυκλοφόρησαν τον πρώτο τους full-length δίσκο, με τίτλο ‘Countryside’, τον περασμένο Οκτώβριο, ενώ στο μεταξύ έχουν δώσει μια πληθώρα συναυλιών στη χώρα μας.
Με αφορμή λοιπόν το project που τρέχουμε αυτόν τον καιρό, θέλαμε να μάθουμε ποιοι πιστεύουν πως είναι οι 5 δίσκοι που δεν πρέπει να λείπουν από καμία δισκοθήκη, και δείτε τι μας απάντησαν:
Ευχαριστούμε πολύ, StraightOnMusic, για την πρότασή σου!
Ωστόσο, αδύνατο να ξεχωρίσεις με άνεση «πέντε δίσκους που δεν πρέπει να λείπουν από καμία δισκοθήκη» τη στιγμή που υπάρχουν τόσα είδη και τόσες κορυφαίες κυκλοφορίες ανά είδος. Οπότε περισσότερο διαλέξαμε πέντε δίσκους που πιστεύουμε επηρέασαν περισσότερο τον ήχο μας. Και πάλι καλό είναι να υπάρχουν σε οποιαδήποτε δισκοθήκη!
The White Stripes – White Blood Cells (2001)
Η λιτή παραγωγή του άλμπουμ, ο βρώμικος ήχος και το παίξιμο του Jack White και ο συνδυασμός rock και blues στη σύνθεση, μας επηρέασαν σίγουρα και ήταν κάτι που προσπαθήσαμε να προσεγγίσουμε. Από το μοντέρνο κύμα που βαφτίστηκε garage rock στις αρχές των ’00s οι White Stripes είχαν τη μεγαλύτερη επίδραση πάνω μας. Και σε αυτό το άλμπουμ είναι πιο άμεσοι από ποτέ.
The Beatles – Abbey Road (1969)
Από τη δισκογραφία των Beatles είναι δύσκολο να ξεχωρίσεις ένα άλμπουμ με τόσα ύφη, στυλ και ιδέες που εξερεύνησαν. Ωστόσο το ‘Abbey Road’ για εμάς είναι πιο κοντά σε αυτό που θέλουμε να παίζουμε ως μπάντα. Έχει πειραματισμό, έχει βρετανικό ήχο, αλλά κατά βάθος είναι blues δίσκος. Τα Σκαθάρια αποτίουν φόρο τιμής στα ακούσματά τους, με την παραγωγή, τη σύνθεση να είναι σε τρομερά επίπεδα. Κι ας ήταν τσακωμένοι στις ηχογραφήσεις!
T-Rex – Electric Warrior (1971)
Στους T-Rex χρωστάμε τον όρο boogie, που συχνά βλέπουμε δίπλα στο όνομά μας.
Παρότι ο Marc Bolan είχε ήδη πέντε άλμπουμ με την μπάντα, σε αυτό βρήκε πέτυχε πιστεύουμε να βρει τον ήχο του. Χορευτική διάθεση, απαλά έγχορδα, κρουστά, πνευστά, υπέροχες κιθάρες και μοναδικές ερμηνείες από τον Bolan. Στην παραγωγή μας αρέσει πολύ το layering και στις φωνές και στις κιθάρες. Οι T-Rex για εμάς είναι η επιτομή του cool.
AC/DC – Powerage (1978)
Κάπου διαβάσαμε ότι η AC/DC είναι η πιο funky μπάντα χωρίς να παίζει funk. Παίζει ίσως το πιο αγνό, άμεσο rock που έχει παίξει συγκρότημα. Σε αυτόν τον δίσκο για άλλη μια φορά όλη η μπάντα είναι κορυφαία. Ή πιο απλά: big drums, big guitars, big balls.
ZZ Top – Tres Hombres (1973)
Το τρίο από το Τέξας στον δίσκο που το εκτόξευσε στην επιτυχία παίζει ένα τόσο αγνό, τόσο εύστοχο bluesy rock, που δύσκολο να μην είναι στους αγαπημένους μας. O Gibbons παίζει εμβληματική κιθάρα και το άψογο ρυθμικό τμήμα του παρέχει την άνεση να αφεθεί ελεύθερος. Το ‘La Grange’ σε κερδίζει από τις πρώτες νότες, όπως κέρδισε κι εμάς.
Οι Drunk Jackals μετά την εμφάνισή τους, πριν περίπου 10 μέρες, στο Korythmos Festival 2018, πρόκειται να ανέβουν στη σκηνή του Music Highway Festival mountain edition Vol.2 στις 10 Αυγούστου, be there!
