Την εποχή του στους Back Sabbath θυμήθηκε ο Ian Gillan σε συνέντευξη που έδωσε στο Loudwire. Η φωνή των Deep Purple αναφέρθηκε στο σύντομο διάστημα που πέρασε με τους Sabbath και σε κάποια «μικροπροβλήματα» που είχε εκείνη την περίοδο, όπως το να θυμηθεί τους στίχους των κομματιών τους και πού οφειλόταν αυτό:
Λυπάμαι αλλά απλά δεν μπορούσα να εμπεδώσω το ‘Iron Man’. Δεν μπορούσα να το συλλάβω. Το κεφάλι μου δεν ήταν κουρδισμένο για αυτό. Δεν ήταν οι νότες, ή το στυλ, ήταν οι λέξεις.
Στη συνέχεια θυμήθηκε μια ιστορία ενδεικτική των δυσκολιών που αντιμετώπιζε:
Θυμάμαι τη μέρα στο Μπέρμινχαμ όπου η παραγωγή μας ρώτησε αν είχαμε κάποια ιδέα για τα σκηνικά. Ο Geezer Butler πρότεινε το Στόουνχεντζ. Η παραγωγή βρήκε την ιδέα εξαιρετική. […]
Οπότε είχαμε έναν νάνο ντυμένο σαν το παιδί του Διαβόλου που ερχόταν στη σκηνή ουρλιάζοντας. Είχε γίνει πρόβα πάνω σε αυτό και ο νάνος θα έπεφτε πίσω από τα ντραμς σε ένα στρώμα και θα εμφανίζονταν άτομα από την περιοδεία ντυμένοι σαν δρυΐδες και ήταν πολύ πετυχημένη η αμφίεση τους, αν εξαιρέσει κανείς τα αθλητικά τους που φαίνονταν κάτω από τις ρόμπες.
Και αρχίσει να αχνίζει ο ξηρός πάγος, που δεν είχε γίνει πρόβα και ξεκινά η δική μου αποτυχία. Γιατί ο νάνος πέφτει κάτω από τη σκηνή, οι δρυΐδες βγαίνουν, αλλά το ουρλιαχτό δεν σταματά γιατί κάποιος από το συγκρότημα είχε βγάλει το στρώμα…
Οπότε βγαίνω στη σκηνή προσπαθώντας να συγκρατήσω τον εαυτό μου και να έχω μια σοβαρή έκφραση αλλά με έπνιγαν έξι πόδια καπνού και απλά δεν μπορώ να θυμηθώ ούτε την πρώτη γραμμή από ό,τι διάολο τραγούδι παίζαμε.
Και είναι στα γόνατά μου, τα φώτα με τυφλώνουν και δεν βλέπω το βιβλίο (που είχε τους στίχους). Αρχίζω να πετάω καμία λέξη από εδώ και από εκεί ανά διαστήματα. ήταν μια μαγική στιγμή.
Ας θυμηθούμε παρέα, ένα κομμάτι από εκείνη την εποχή των Black Sabbath με τον Ian Gillan, που ακόμα κι αν δεν αρέσει σε κάποιους τόσο όσοι οι υπόλοιποι τραγουδιστές του συγκροτήματος, αποτυπώνει με χαρακτηριστικό τρόπο, την ομορφιά του ήχου της εποχής.
