Ο Roger Waters μέσα από τον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook, έδωσε στο φως της δημοσιότητας τους διαλόγους μέσω email με τον Alan Parsons, και του εξέφρασε τις ενστάσεις του για την προγραμματισμένη συναυλία του δεύτερου στο Τελ Αβίβ!
Αναλυτικότερα η ανακοίνωση του Waters:
Ένα σημείωμα από τον Roger Waters, 7 Φεβρουαρίου 2015.
Αντάλλαξα κάποια email με τον Alan Parsons, έναν Άγγλο μουσικό που συμπτωματικά εργαζόταν στην ΕΜΙ όταν ηχογραφήσαμε με τους Pink Floyd το ‘Dark Side Of The Moon’.
O Αlan σκοπεύει με το Alan Parsons Project να δώσει μια συναυλία στο Τελ Αβίβ στις 10 Φλεβάρη.
Προσωπικά, είμαι ενεργός υποστηρικτής του BDS, μιας παγκόσμιας οργάνωσης που σκοπεύει να δώσει μια δίκαιη λύση στο καταστροφικό αδιέξοδο μεταξύ Ισραήλ και Παλαιστίνης.
Γράφω το σημείωμα αυτό με σκοπό να πείσω τον Alan να ταχθεί υπέρ μου, των Mason, Brian Eno, Elvis Costello, Massive Attack, Stephen Hawking και χιλιάδων άλλων καλλιτεχνών παγκοσμίως και να ενισχύσει το ακαδημαϊκό και πολιτισμικό μποϊκοτάζ στο Ισραήλ και να υποστηρίξει τους γενναίους Παλαιστίνιους που μάχονται γενναία εναντίον της ισραηλινής κατοχής.
Αυτό είναι το γράμμα που του έστειλα μερικές εβδομάδες πριν:
Αγαπητέ Άλαν,
Έχουν περάσει 40 χρόνια από τότε που δουλέψαμε μαζί για το ‘Dark Side of the Moon’. Αν προσπαθήσεις να θυμηθείς, εγώ ήμουν με το ζόρι ένας μπασίστας και εσύ ο ψηλός μηχανικός.
Συγχαρητήρια για τις μετέπειτα επιτυχίες σου. Ο λόγος που σου στέλνω αυτό το γράμμα σήμερα, είναι ότι πληροφορήθηκα πως έχεις προγραμματίσει συναυλία στο Τελ Αβίβ το Φεβρουάριο.
Σου γράφω για να σκεφτείς ξανά τα πλάνα σου. Ξέρω πως είσαι ένας σκεπτόμενος και ταλαντούχος άνθρωπος γι’ αυτό υποθέτω πως γνωρίζεις το δράμα των Παλαιστινίων και την αυξανόμενης δύναμης BDS, ενός κινήματος που διαμαρτύρεται για τις καταχρηστικές πολιτικές της ισραηλινής κυβέρνησης.
Το κίνημα BDS ξεκίνησε από την Κοινωνία Παλαιστινίων το 2005, ήταν ένα κάλεσμα σε ευσυνείδητους ανθρώπους να ενωθούν με τη μάχη τους για την ελευθερία.
Από τότε, οι δράσεις του BDS από στόμα σε στόμα, από χέρι σε χέρι, από καρδιά σε καρδιά, έχουν πλέον διαδοθεί από την Αλάσκα μέχρι τη Γη του Πυρός, από το Λαπλάντ μέχρι τη Νότια Αφρική, και ακόμα και μέσα στο Ισραήλ.
Ιδιαίτερα τον τελευταίο χρόνο έγινε μια ηθική δύναμη που παρέχει στους Παλαιστίνιους με δύναμη αντίστασης εναντίον του αποικισμού και της διάκρισης.
Το BDS σκοπεύει να σταματήσει τη 47χρονη κατοχή της παλαιστινιακής γης στη Δυτική Όχθη της λωρίδας της Γάζας και στην ανατολική Ιερουσαλήμ, και να παρέχει ισότιμα δικαιώματα, πολιτικά και ανθρώπινα, και για τους δυο λαούς εντός Ισραήλ και κατεχόμενων περιοχών.
Γνωρίζω πως δε θέλεις να απογοητεύσεις το κοινό σου ακυρώνοντας τη συναυλία, αλλά θα έστελνες ένα μήνυμα σε ολόκληρο τον κόσμο αν έκανες κάτι τέτοιο.
Σε αυτά τα πλαίσια, ολοένα και περισσότεροι καλλιτέχνες αρνούνται να δώσουν παραστάσεις στο Ισραήλ μέχρι να λυθεί η κατοχή και να δοθούν ισότιμα δικαιώματα στους Παλαιστινίους.
Σε ρωτάω αν θέλεις να ενωθείς μαζί με μένα και χιλιάδες άλλους, ενώνοντας τη φωνή σου σε μια συζήτηση που θα καταδικάσει τη βία, θα αγκαλιάσει τους διεθνείς νόμους και θα πείσει τη διεθνή κοινότητα να αποκαταστήσει την ειρήνη στα Άγια Χώματα.
Το να εξασφαλιστεί ένα καλύτερο μέλλον στους Παλαιστίνιους και τους Ισραηλίτες είναι ένα ζήτημα υψίστης σημασίας για όλους μας.
Όπως παρατήρησε και ο John Lennon: ‘Η ζωή είναι πολύ σύντομη και δεν υπάρχει χρόνος για κλάμα και μάχες φίλε μου…’ Θα ήμουν χαρούμενος να συζητήσουμε για όλα αυτά αναλυτικότερα.
Ο συνάδελφός σου, Roger Waters.”
Ο Roger Waters συνεχίζει:
”O Αlan απάντησε, αλλά μου ζήτησε να μην δημοσιεύσω την απάντησή του. Του γράφω αμέσως εδώ:
Αγαπητέ Alan,
Θα σεβαστώ την επιθυμία σου να μη δημοσιεύσω την απάντησή σου, αλλά τα επιχειρήματά σου είναι παρόμοια με των καλλιτεχνών που συνεχίζουν να παίζουν στο Ισραήλ.
Λυπάμαι πολύ που αποφάσισες να ταχθείς υπέρ της μειοψηφίας των καλλιτεχνών και των ακαδημαϊκών που τάσσονται υπέρ των πρακτικών της ισραηλινής κυβέρνησης. Αλλά όπως και να έχει, επίτρεψέ μου να συνεχίσουμε αυτόν το διάλογο.
Εγώ από τη μεριά μου, είμαι ξεκάθαρος.
Η απόφασή μου να ενωθώ με το BDS πάρθηκε μετά την εμπειρία που είχα, μπροστά στο Τοίχος του Απαρτχάιντ, που συνεχίζουν να χτίζουν οι ισραηλινές κυβερνήσεις.
Ελπίζω να επισκεφτείς και συ κάποια στιγμή τα κατεχόμενα και θα έχεις παρόμοια ενόραση.
Βλέπω στο βιογραφικό σου ότι έχεις παίξει στο Ισραήλ το 2010, χρονιά σφοδρών επιχειρήσεων, αλλά μπορείς να δικαιολογηθείς πως δεν ήξερες καλά τι γινόταν.
Φέτος, η συναυλία λαμβάνει χώρα μετά το θάνατο της οικογένειας Αλ Κιλανί. Αν δεν ήξερες πριν, τώρα δεν έχεις δικαιολογία ότι δεν ξέρεις. Αν αξιοποιήσεις την επίσκεψή σου, θα συνταραχτείς όπως εγώ το 2006-2007.
Αγνοώντας το μποϊκοτάρισμα, γυρίζεις την πλάτη σε απελπισμένους ανθρώπους που χρειάζονται τη βοήθειά μας. Έστω την ύστατη ώρα, ελπίζω να αναθεωρήσεις.
Ο συνάδελφός σου, Roger Waters.
Υ.Γ. Παραθέτω για προβληματισμό δυο ντοκουμέντα.
Το πρώτο είναι ένα άρθρο του Newsweek σχετικά με μια έρευνα που συνέταξαν ισραηλινοί φυσικοί σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Περιέχει σαφείς παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων εκ μέρους του Ισραήλ (όπως ανθρώπινες ασπίδες), μετά τις βομβιστικές επιθέσεις τους στη Γάζα το προηγούμενο καλοκαίρι.
Περισσότεροι από 2.000 Παλαιστίνιοι σκοτώθηκαν, εκ των οποίων και περίπου 500 παιδιά, και πάνω από 100.000 άνθρωποι εκδιώχθηκαν από τα σπίτια τους. (
http://www.newsweek.com/report-accuses-israel-human-rights-abuses-during-summer-war-301275)
Δευτερευόντως, σου παραθέτω μια έρευνα από το B’Tselem, ισραηλινό group περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων, το οποίο ερεύνησε 70 περιπτώσεις στη Γάζα. Σε κάθε μια από αυτές, τουλάχιστον 3 άνθρωποι σκοτώθηκαν μέσα στο σπίτι τους.
Πάντα ευαισθητοποιημένος ο Roger Waters…