Ήταν σαν σήμερα, το 2000, όταν οι Metallica τα έβαζαν με το νεοφυές τότε Napster (ιδρύθηκε το 1999), που, αν και είχε ξεκινήσει με σκοπό να γίνει απλά μια πλατφόρμα όπου οι χρήστες θα μπορούσαν να μοιράζονται μουσική και να επικοινωνούν μεταξύ τους, είχε αρχίσει να παίρνει μεγάλες διαστάσεις.
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Η μεγάλη αύξηση των ταχυτήτων που υποστήριζαν οι συνδέσεις στο Διαδίκτυο, ειδικά σε Πανεπιστημιακούς χώρους, ήταν ένας σημαντικός λόγος για τους οποίους η δημοφιλία του Napster αυξήθηκε κατακόρυφα, αφού πλέον αποτελούσε ιδανική λύση για το κατέβασμα μουσικής, μιας και η διαδικασία ήταν πλέον πανεύκολη αλλά και πολύ γρήγορη.
Οι δισκογραφικές, φυσικά, δεν πήραν με καλό μάτι αυτήν την εξέλιξη και στα τέλη του 1999 η RIAA μήνυσε το Napster, υποστηρίζοντας πως η συγκεκριμένη υπηρεσία προωθεί την πειρατεία, προσπαθώντας να στήσει μια επιχείρηση στις πλάτες των καλλιτεχνών και τον κατόχων των πνευματικών δικαιωμάτων.
Η μπάντα που πολέμησε την υπηρεσία πιο ένθερμα απ’ όλους δεν ήταν άλλη από τους Metallica, ειδικά όταν αντιλήφθηκαν πως η εκδοχή του ‘I Disappear’ που έπαιζε εκείνο τον καιρό στα ραδιόφωνα προερχόταν από το Napster, με τον Lars Ulrich να δηλώνει το 2013, ενθυμούμενος το συμβάν:
«Θυμάμαι πως ένα πρωί δέχθηκα ένα τηλεφώνημα απ’ το γραφείο μας και μου είπαν πως προέρχεται από κάτι που λεγόταν Napster».
Για να συνειδητοποιήσουν στη συνέχεια πως στην υπηρεσία ήταν διαθέσιμη όλη η δισκογραφία τους και τον Lars να αντιδρά ως εξής:
«Μας γ@μησαν. Τώρα θα τους γ@μήσουμε κι εμείς.»
Κάπως έτσι, τον Απρίλιο του 2000 οι Metallica αποφασίζουν να μηνύσουν το Napster για παραβίαση πνευματικών δικαιωμάτων και παράνομη χρήση ψηφιακών αρχείων, ζητώντας μάλιστα το ιλιγγιώδες ποσό των $100.000 για κάθε παραβίαση!
Τότε, ο Ulrich είχε δηλώσει:
Με κάθε μας project μπαίνουμε σε μια εξαντλητική διαδικασία ώστε να δημιουργήσουμε μουσική που πιστεύουμε πως είναι αντιπροσωπευτική των Metallica αλλά και της φάσης που είμαστε στη ζωή μας.
Βάζουμε όλη μας την ευρηματικότητα, είτε αυτό είναι μουσική, είτε στίχοι, είτε ένα artwork, και αυτό το βλέπουμε πολύ σοβαρά, όπως κάνουν και οι περισσότεροι καλλιτέχνες.
Συνεπώς, είναι αηδιαστικό όταν μεταχειρίζονται την τέχνη μας ως ένα απλό εμπόρευμα, αντί ως τέχνη.
Από επιχειρησιακής άποψης είναι πειρατεία, παίρνεις κάτι που δεν σου ανήκει. Αλλά είναι και ηθικά και νομικά λάθος.
Το να διαμοιράζεις τέτοιες πληροφορίες, είτε είναι βίντεο, είτε μουσική, φωτογραφίες ή οτιδήποτε, είναι σαν να διαμοιράζεις κλεμμένα αγαθά!
Μερικές βδομάδες αργότερα, κατέθεσε μήνυση εναντίον του Napster και ο Dr. Dre, ενώ μερικά Πανεπιστήμια (όπως το Yale και το Indiana University) απαγόρευσαν τη χρήση του.
Βέβαια, υπήρχε και η αντίθετη πλευρά, με καλλιτέχνες όπως τους Offspring και Limp Bizkit να τάσσονται υπέρ του, αλλά και Πανεπιστήμια όπως τα Stanford, MIT, Harvard και Duke να αρνούνται την απαγόρευση της χρήσης του.
Οι Metallica όμως δεν άργησαν να απαντήσουν.
Αφού κατάφεραν να εντοπίσουν 335.000 χρήστες (μαζί με τα usernames τους) που είχαν κατεβάσει κομμάτια της δισκογραφίας τους, απαίτησαν από το Napster να τους μπλοκάρει, με αποτέλεσμα μεγάλο μέρος του κόσμου να το εκλάβει ως προσωπική επίθεση και πολλοί να τους κατηγορούν για απληστία.
Η κόντρα πήρε ακόμα μεγαλύτερες διαστάσεις όταν ιδρύθηκε το website PayLars.com, το οποίο προέτρεπε τους χρήστες να δωρίσουν από $1 για κάθε κομμάτι των Metallica, ώστε να επανορθώσουν για την οικονομική ζημιά που είχε υποστεί η μπάντα!
Από την ίδια πλευρά βρέθηκαν και πολλοί καλλιτέχνες, συμπεριλαμβανομένου και του Nikki Sixx των Mötley Crüe, οι οποίοι, σε συνεργασία με τον παραγωγό Bob Cesca, κυκλοφόρησαν μερικά ακατάλληλα βίντεο που κορόιδευαν τους Metallica.
Τελικά, το 2001, το Napster υπέκυψε στις μηνύσεις εναντίον του, με τον Lars Ulrich να δηλώνει:
Πιστεύω πως τώρα ρυθμίστηκε έτσι ώστε να εξυπηρετεί τους fans, τους καλλιτέχνες και τους τραγουδοποιούς.
Το πρόβλημά μας δεν ήταν με την ιδέα του διαμοιρασμού της μουσικής, εξάλλου ποτέ δεν είχαμε θέμα με το να μοιράζονται οι fans μας τις κασέτες μας ή τις ζωντανές μας ηχογραφήσεις.
Το πρόβλημα ήταν ότι το Napster δεν είχε ρωτήσει ποτέ εμάς και τους υπόλοιπους καλλιτέχνες αν θέλαμε να συμμετάσχουμε σε όλο αυτό.
Τώρα πιστεύουμε ότι υπάρχει η κατάλληλη προστασία που θέλαμε να έχουμε στο Napster.
Σε παρόμοιο κλίμα και οι δηλώσεις ενός εκ των συνιδρυτών του Napster που δήλωσε:
Ανυπομονούμε να ξανακερδίσουμε την υποστήριξη και τον σεβασμό των Metallica καθώς δουλεύουμε για να κάνουμε το Napster μια υπηρεσία που θα βοηθά τους καλλιτέχνες να μοιράζονται τη μουσική τους με όλο τον κόσμο και τους fans να την απολαμβάνουν.
Το δωρεάν κατέβασμα κομματιών έλαβε τέλος, ενώ αξίζει να σημειωθεί πως οι Dave Matthews Band κυκλοφόρησε επίσημα single μέσω της υπηρεσίας, ως ένδειξη υποστήριξης.
Κάπως έτσι, λοιπόν, έλαβε τέλος μια μακρά σειρά από δίκες και πολλές διαμάχες, ώσπου το Napster χρεοκόπησε το 2012, για να κάνει το μεγάλο comeback κάποια χρόνια αργότερα.
Oι Metallica μετά από την περιπέτειά τους με το Napster, θα κυκλοφορούσαν το ‘St. Anger’, δίσκος ο οποίος θα πλήθαινε τις αντιδράσεις του κόσμου.
Με πληροφορίες από το UltimateClassicRock
Διαβάστε ακόμα:
