Μια από τις μεγαλύτερες αδικίες όλων των εποχών στο χώρο της μουσικής αποκαταστάθηκε χθες, καθώς ο Richard Ashcroft κατάφερε να πάρει πίσω τα δικαιώματα του πολυαγαπημένου κομματιού των Verve, ‘Bitter Sweet Symphony’, μετά από 22 χρόνια.
Για όσους αναρωτιέστε γιατί οι Verve δεν είχαν τόσα χρόνια τα δικαιώματα της μεγαλύτερής τους επιτυχίας, αξίζει να διαβάσετε τι είχε συμβεί πίσω στο μακρινό 1997 όταν και το κομμάτι είχε κυκλοφορήσει.
Ο Richard Ashcroft λοιπόν όταν συνέθετε το κομμάτι, ήθελε να χρησιμοποιήσει ένα μικρό sample από ένα ορχηστρικό τραγούδι των Rolling Stones με τίτλο ‘The Last Time’.
Έκανε όμως το λάθος να μην ξεκαθαρίσει πλήρως το καθεστώς των πνευματικών δικαιωμάτων με το συγκρότημα πριν το κομμάτι κυκλοφορήσει.
Έτσι ο δαιμόνιος (κυριολεκτικά) μάνατζερ των Stones, Allen Klein, βλέποντας την επιτυχία που σημείωνε το ‘Bitter Sweet Symphony’, κυνήγησε τους Verve δικαστικά και κατάφερε με έναν επίπονο για τους τελευταίους συμβιβασμό, να πάρει ένα μεγάλο κομμάτι των πνευματικών δικαιωμάτων αλλά και των εσόδων του τραγουδιού.
Παράλληλα από τότε και στο εξής, θα αναγραφόταν παντού πως οι συνθέτες του ήταν οι Jagger/Richards/Ashcroft, με αυτή μάλιστα τη σειρά.
Ο Klein είχε «πατήσει» τότε στο γεγονός πως οι Verve είχαν χρησιμοποιήσει περισσότερα από τα τέσσερα δευτερόλεπτα του sample που είχαν συμφωνηθεί. Ο Ashcroft είχε τότε δηλώσει πικραμένος πως:
Αυτό είναι το καλύτερο τραγούδι που οι Jagger και Richards έχουν γράψει εδώ και είκοσι χρόνια.
Ο τραγουδιστής των Verve δεν σταμάτησε ποτέ να κυνηγά την υπόθεση και τελικά κατάφερε να πείσει τους Mick Jagger και Keith Richards να παραιτηθούν τόσο των πνευματικών δικαιωμάτων τους πάνω στο ‘Bitter Sweet Symphony’, όσο και να αφαιρέσουν τα ονόματά τους από τους συνθέτες του κομματιού.
Αξίζει να σημειωθεί πως τα μέλη των Stones παραδέχτηκαν δημοσίως πως η παραπάνω κατάσταση δημιουργήθηκε μετά από πίεση του μάνατζέρ τους και πως οι ίδιοι ήθελαν ανέκαθεν τα δικαιώματα να ανήκουν στους Verve.
Έτσι πλέον ο Ashcroft είναι ο μόνος δημιουργός του πολυαγαπημένου ύμνου των 90s.
Κάλλιο αργά, παρά αργότερα.
