Riot. ‘Thundersteel’.
Στροφή και επιστροφή. Δισκογραφική κορυφή. Νέα πνοή ζωής για μια μπάντα που έχει πεθάνει καναδυό φορές.
Οι Riot ήταν πάντα μπροστά από την εποχή τους, και παρ’όλο που ο Mark Reale έκανε, από επιλογή ή από ανάγκη, αλλαγές στο lineup με ρυθμούς Steve Harris των πρώτων Iron Maiden χρόνων, πάντα φαινόταν να μαζεύει γύρω του άτομα που διατηρούσαν και τα χαρακτηριστικά του Riot ήχου και συνεισέφεραν σε καινοτομίες.
Από το ‘Warrior’ μέχρι το ‘Swords and Tequila’, το αμερικάνικο συγκρότημα ήταν κατηγορία από μόνο του, heavy πριν την έκρηξη του NWOBHM, power πριν ο μουσικός κόσμος εφεύρει το χαρακτηρισμό, σχήμα που έπαιζε ό,τι ήθελε και το έκανε καλά.
Ήταν επίσης συγκρότημα που ποτέ δεν πούλησε και που διαρκώς πάλευε με τη λήθη. Η έλλειψη ευρείας αναγνώρισης παραλίγο να τους διαλύσει πριν καν μπει η δεκαετία του ’80, η Capitol τους «έριξε» δύο φορές στη συνέχεια, η συνοχή τους χάθηκε και τελικά η κατηφόρα οδήγησε στο χαμό το 1984.
Αλλά Mark Reale και Riot είναι ταυτόσημα. Δεν μπορούν να υπάρξουν χωριστά. Και ο Reale έκανε τα πάντα για να ξαναζωντανέψει το όραμά του.
Το κατάφερε. Ήταν ο μόνος από την πρώτη περίοδο του συγκροτήματος που πέρασε στη δεύτερη. Ήταν το συγκρότημα.
Και εγένετο ξανά Riot, με το ‘Thundersteel’ να φέρνει μια νέα εποχή.
Και αυτή η νέα εποχή, αυτή η εκπληκτική επιστροφή, ήταν μια έκρηξη αμερικάνικου power, ένας από τους καλύτερους δίσκους του είδους και της metal μουσικής γενικότερα.
Το ‘Thundersteel’ έχει τα πάντα εκτός από κακά τραγούδια, και τα έχει σε ποιότητα και ποσότητα που ικανοποιούν και τον πιο απαιτητικό.
Ο Tony Moore ταιριάζει ιδανικά με αυτήν τη νέα Riot ηχητική, με τα φωνητικά να είναι εξαιρετικά καθ’όλη τη διάρκεια του δίσκου. Η κιθάρα είναι καταπληκτική σε κάθε κομμάτι, και το riffing του Mark Reale θα έκανε και τον James Hetfield να ζηλέψει.
Ολόκληρος ο δίσκος έχει μια metal αύρα αντάξια του ‘Painkiller’, με τους καινούργιους Riot να παίρνουν στα σοβαρά την αναγέννηση του ονόματος και να δίνουν ίσως την κορυφαία δουλειά του σχήματος, κάτι διόλου ευκαταφρόνητο όταν το παρελθόν περιλαμβάνει ‘Rock City’ και ‘Fire Down Under’.
Όσο για τα τραγούδια, αυτά κυμαίνονται από αστραπιαία speed χτυπήματα μέχρι ημι-doom περάσματα και από power ύμνους μέχρι μπαλάντες. Τίποτα δεν είναι αταίριαστο, τίποτα δεν είναι αχρείαστο, όλα έχουν γίνει στην εντέλεια (εκτός ίσως από το ‘Run For Your Life’).
Riffs όπως αυτό του ‘Thundersteel’ και solos σαν του ‘On Wings of Eagles’είναι κιθαριστικά σεμινάρια ταχύτητας και δύναμης που ξεσηκώνουν νεκρούς και διδάσκουν power και speed metal.
Εκεί που πέφτουν οι ταχύτητες μπαίνει όγκος και επική ατμόσφαιρα, με το φοβερό ‘Sign of the Crimson Storm’να βροντά σαν πραγματική, αναπόφευκτη καταιγίδα και το στοιχειωτικό ‘Buried Alive (Tell Tale Heart)’να φέρνει πιο σκοτεινή ατμόσφαιρα καθώς πέφτει η αυλαία.
Από την άλλη, το ‘Thundersteel’ προσφέρει και πιο ραδιοφωνικά κομμάτια, όπως το πολύ πιασάρικο ‘Johnny’s Back’, που ωστόσο κάθε άλλο παρά ξένο σώμα είναι. Αν και έρχεται μετά το βαρύ power πυροβολικό των πρώτων τραγουδιών, η μαγκιά του και η προσοχή στην εκτέλεση το καθιστούν ταιριαστή συνέχεια για το δίσκο, σε αντίθεση με πολλά «εμπορικά» μέρη που προκαλούν δυσφορία σε metal δίσκους.
Τις ίδιες κακοτοπιές αποφεύγει και το ‘Bloodstreets’, που παρά το ύφος και το ρυθμό του βρίσκει τη θέση του, αποδεικνύοντας ότι είναι δυνατό να μπει μπαλάντα σε power άλμπουμ χωρίς να χαλάσει τη ροή και τον ειρμό του.
Το ‘Thundersteel’ ήταν μια εμφατική επιστροφή για το όνομα Riot, ένας ακόμα καινοτόμος δίσκος για μια μπάντα που πάντα φαινόταν μπροστά από την εποχή της.
Δυστυχώς, ήταν επίσης ακόμα ένας δίσκος που δεν πούλησε όσο του άξιζε, και παρ’όλο που οι Riot συνέχισαν για σχεδόν 25 χρόνια, μέχρι το θάνατο του Mark Reale (και μέχρι σήμερα ως Riot V), δεν κατάφεραν ποτέ να γίνουν μεγάλοι.
Αλλά το ‘Thundersteel’ ήταν η πιο ηχηρή απόδειξη της καλλιτεχνικής επιτυχίας του Reale, η καταξίωση του οράματός του.
Οι Riot έζησαν ξανά, και ξανά υπενθύμισαν γιατί πάντα θεωρούνταν πρωτοπόροι.
Αδικήθηκαν από τις δισκογραφικές και από τις περιστάσεις. Αλλά όχι από το χρόνο.
And now at last we know he’s real
The power of his sword we feel
Thundersteel!
