Στις 3 Αυγούστου 1963 γεννιέται o James Hetfield, o άνθρωπος που, ως τραγουδιστής, κιθαρίστας αλλά και δημιουργικός εγκέφαλος των Metallica άλλαξε τα μουσικά δεδομένα και ενορχήστρωσε ένα μουσικό φαινόμενο που μέχρι και σήμερα γεμίζει αρένες και σπάει ταμεία.
Είναι πολλά αυτά που μπορεί να γράψει κανείς για τον James Hetfield. Είναι λίγα αυτά που δεν έχουν ήδη γραφτεί. Οπότε, αντ’αυτού, πάμε σε ένα άλλο αγαπημένο κλισέ.
Από το 1983 οι Metallica έχουν κυκλοφορήσει έντεκα δίσκους, και παρόλο που δεν είναι όλοι το ίδιο καλοί ή αγαπητοί, ο Hetfield έχει σε όλους κορυφαίες στιγμές.
Τα riffs είναι από τα δυνατότερα κομμάτια της μπάντας, και δεν υπάρχει λίστα που να περιλαμβάνει όλα τα αγαπημένα οποιουδήποτε, εκτός ίσως από του συγγραφέα της.
Είναι η ψυχή των Metallica, και είναι συνήθως στα χέρια του frontman τους.
Άλλη μία λίστα λοιπόν. Έντεκα τραγούδια, ένα από τον κάθε δίσκο, με 11 riffs του κιθαρίστα που «κολλάνε» στο μυαλό.
Χρόνια Πολλά James Hetfield!
Seek & Destroy
Από τα χαρακτηριστικότερα και πιο πολυπαιγμένα κομμάτια των Metallica, το ‘Seek & Destroy’ είναι φοβερό τραγούδι για πολλούς λόγους, αλλά το σίγουρο είναι πως το σκλήρισμα του riff του έχει ξεσηκώσει εκατομμύρια και έχει χαραχτεί στα μυαλά των οπαδών της μπάντας σε όλα αυτά τα χρόνια που έχουν περάσει από το ντεμπούτο του 1983.
Metallica – Kill ‘Em All: Η ιστορία πίσω από κάθε κομμάτι
Creeping Death
Ήρθε για να γκρεμίσει.
O James Hetfield στο ‘Ride the Lightning’ είχε ήδη μετατραπεί στη riff μηχανή που έδινε και δίνει κίνηση στους Metallica, και στο ‘Creeping Death’ έχει μια από τις μεγαλύτερες στιγμές του, σε ένα ηλεκτρισμένο riff γραμμένο για να ξεβιδώνει λαιμούς και να σπάει σβέρκους.
Metallica – Ride the Lightning: Μια αστραπή που ποτέ δεν έσβησε
Master of Puppets
Ναι, το ξέρω, και το ‘Battery’ τα σπάει. Καμία διαφωνία. Αλλά εδώ χωράει μόνο ένα, και η τελική επιλογή ήταν το ‘Master of Puppets’.
Καταπληκτικό τραγούδι, με ένα riff που πάντοτε το ένιωθα σαν μια ασταμάτητη σειρά από γροθιές, που πέφτουν βαριές και ανελέητες και ισοπεδώνουν ό,τι βρουν μπροστά τους.
Το αίσθημα είναι διαφορετικό για τον καθένα, αλλά η δύναμη του ‘Master of Puppets’ είναι αδιαμφισβήτητη και ξεχειλίζει από κάθε νότα του Hetfield.
Metallica – Master Of Puppets: Η ιστορία πίσω από κάθε κομμάτι
Blackened
Αν το ‘Master of Puppets’ είναι γροθιές, το ‘Blackened’ είναι σφαίρες.
Ο James Hetfield χτυπάει σκανδάλες αντί για χορδές, σε ένα θηριώδες opener που παρασύρει τους άψυχους και ξεσηκώνει τους νεκρούς.
Το ‘…And Justice For All’ χρειάζεται ένα άρθρο από μόνο του για να καλύψει κανείς επαρκώς τα riffs του, στο ρυθμό των οποίων ακόμα χτυπιέται ο κόσμος που τα άκουσε, αλλά είπαμε, μόνο ένα κάθε φορά.
Εδώ, μια ιδέα του Jason Newsted μετεξελίσσεται σε ένα από τα πιο περίπλοκα και άγρια riffs της μπάντας.
Blackened!
Metallica – …And Justice For All: Η ιστορία πίσω από κάθε κομμάτι
Sad But True
Μπορεί να είναι στα δέκα πιο πολυπαιγμένα live τραγούδια των Metallica, αλλά έχω την εντύπωση ότι ο κόσμος εξακολουθεί να υποτιμά το ‘Sad But True’.
Ναι, το ‘Enter Sandman’ είναι μάλλον το πιο εύκολα αναγνωρίσιμο riff τους και το ‘Nothing Else Matters’ το ξέρει μέχρι και η γλυκύτατη ξαδέρφη μου (που το μόνο της ελάττωμα είναι μια έλλειψη αγάπης για το σκληρό ήχο), αλλά είναι στο ‘Sad But True’ που ο James Hetfield πραγματικά τα δίνει όλα στην κιθάρα του.
Riff γεμάτο ενέργεια, δείχνει ότι η τέχνη δεν ξεχνιέται, όσο «εμπορικός» και αν είναι ο δίσκος.
Metallica – Metallica (Black Album): Η ιστορία πίσω από κάθε κομμάτι
King Nothing
Ναι, υπάρχουν και καλά Metallica τραγούδια και μετά τους πέντε πρώτους δίσκους.
Το riff του ‘King Nothing’ οφείλει την ποιότητά του και στις εξαιρετικές μπασογραμμές, αλλά η ρυθμική κιθάρα δεν είναι κομπάρσος, και το αποτέλεσμα είναι ένας πιο στοιχειωτικός, αλλά και πολύ πετυχημένος συνδυασμός που δικαιώνει όποιον έχει το… κουράγιο να ακούσει το δίσκο.
Metallica – Load: Η ιστορία πίσω από κάθε κομμάτι
The Memory Remains
Εντάξει, θα’μαι ειλικρινής… δεν είναι ότι το ‘ReLoad’ δεν έχει καλά σημεία, αλλά δεν είναι πολλά, και ξεχνιούνται εύκολα.
Τι να γίνει. Το ‘The Memory Remains’ δεν έχει τη δυναμική άλλων τραγουδιών των Metallica, αλλά είναι ένα αρκετά ιδιαίτερο άκουσμα, και το riff σίγουρα αφήνει καλή εντύπωση.
Metallica – Reload: Η ιστορία πίσω από κάθε κομμάτι
Some Kind of Monster
Ο χειρότερος δίσκος των Metallica; Μάλλον ναι, αλλά το riff του ‘Some Kind of Monster’ δεν φέρει ευθύνη.
Τερατώδες με όλες τις σωστές έννοιες της λέξης, εδώ ο Hetfield βρίσκεται σε επαφή με τον παλιό του εαυτό, και η κιθάρα του ακούγεται ωμή και επιθετική. Προκλητική θα έλεγε κανείς.
Ακόμα και το ‘St. Anger’ έχει δόντια.
Metallica – St. Anger: Η ιστορία πίσω από κάθε κομμάτι
That Was Just Your Life
Η τάση των Metallica να ανοίγουν τους δίσκους τους με μερικά από τα καλύτερα τραγούδια τους είναι αντίστοιχη της τάσης του James Hetfield να γράφει μερικά από τα καλύτερα riffs, και δεν είναι τυχαίο το ότι συχνά αυτές οι δύο τάσεις συναντιούνται.
Το ‘That Was Just Your Life’ είναι άλλο ένα δολοφονικό opener, με riff-θρίλερ που, μετά από μια σειρά δίσκων που δεν ενθουσίασε, θύμισε στον κόσμο ότι οι Metallica ήταν πάντα εκεί και δεν έφυγαν ποτέ πραγματικά.
Metallica – Death Magnetic: Η ιστορία πίσω από κάθε κομμάτι
Atlas, Rise!
Με μερικές από τις καλύτερες συνθέσεις τους σε πάνω από 25 χρόνια, το ‘Hardwired… to Self-Destruct’ θα μπορούσε να έχει 3-4 τραγούδια λιγότερα και να είναι πρακτικά τέλειο, αλλά ας είναι.
Επιστροφή σε κορυφαία φόρμα για τους Metallica σημαίνει riffs-δυναμίτες από τον James Hetfield, και έχει πολλά από αυτά ο δίσκος.
Το ‘Atlas, Rise!’ είναι φτιαγμένο για να προκαλεί χαμό σε στάδια, ποιοτικό και επικό, με έναν εντελώς Hetfield τρόπο.
Τα riffs των Metallica θα μπορούσαν να βγάλουν βιβλίο, και όπως ειπώθηκε και νωρίτερα, κανείς δεν θα βρει όλα τα αγαπημένα του μαζεμένα σε μικρολίστες. Αλλά κάτι θα πετύχει.
Μακάρι ο James Hetfield να ζήσει πολλά χρόνια ακόμα, και να μας δώσει και άλλα.
