Είδαμε το Spider-Man: Far From Home και μεταφέρουμε τις εντυπώσεις μας
Με το Endgame η Marvel κατάφερε το φαινομενικά ακατόρθωτο: να δώσει ένα ικανοποιητικό τέλος σε αυτό το κινηματογραφικό ταξίδι που ξεκίνησε με το πρώτο ‘Iron Man’ το 2008.
Μόνο που η λέξη τέλος όταν μιλάμε για comics δεν σημαίνει πολλά και μάλλον σημαίνει ακόμα λιγότερα όταν στη συζήτηση μπαίνουν κινηματογραφικά σύμπαντα με κέρδη δισεκατομμυρίων κι έτσι βρισκόμαστε πάλι εδώ με την Marvel να επιχειρεί να δώσει μια απάντηση στο «… και μετά;».
Η απάντηση αυτή έρχεται με τη μορφή του ‘Spider-Man: Far from Home’, της δεύτερης σόλο ταινίας του φιλικού αραχνάνθρωπου της γειτονιάς μας με τον Tom Holland να επιστρέφει στον πρωταγωνιστικό ρόλο και τον James Watts πίσω από την κάμερα.
Το ‘Homecoming’ που κυκλοφόρησε πριν δύο χρόνια παρουσίασε έναν νεαρό Peter Parker ο οποίος αδημονούσε να γίνει και επισήμως Avenger προκειμένου να αποδείξει τι αξίζει στον Tony Stark αλλά και στον εαυτό του, στο τέλος όμως προτίμησε να ζήσει για λίγο ακόμα σαν παιδί.
Από το ίδιο σημείο περίπου ξεκινάει και η νέα αυτή ταινία που κλείνει και επίσημα το phase 3 του MCU, δίνοντάς μας απαντήσεις στο πώς λειτουργεί ακριβώς ο κόσμος μετά το snap του Thanos (αλήθεια, υπάρχει ελληνική λέξη για την συγκεκριμένη κίνηση των χεριών;), κοινώς το The Blip όπως ονομάστηκε, ενώ ένα μεγάλο κομμάτι της ασχολείται με την απώλεια του Tony Stark και πόσο αυτή επηρέασε τον Parker.
Ο Stark λειτούργησε σαν την κατεξοχήν πατρική φιγούρα για αυτόν και ο χαμός του έχει επηρεάσει φυσικά την κοινή γνώμη με την αόριστη παρουσία του να περιβάλει σχεδόν κάθε έκφανση του ‘Far from Home’ και φυσικά του ίδιου του Peter Parker.
Από την άλλη πλευρά όμως, ο Peter είναι και ένα λυκειόπαιδο που ετοιμάζεται να πάει εκδρομή στην Ευρώπη με την τάξη του και ο βασικός του στόχος δεν είναι να σώσει τους ανήμπορους Ευρωπαίους (που κατά τον κολλητό του Ben [Jacob Batalon] λατρεύουν τους Αμερικάνους), αλλά να βρει έναν τρόπο να εκμυστηρευτεί τον έρωτά του στην MJ (Zendaya).
Κάπου ενδιάμεσα μπλέκεται ο Nick Fury (Samuel L. Jackson) για να επαναφέρει τον Spidey στην κανονικότητα του MCU, ενώ ο Jake Gyllenhaal ως Mysterio είναι το πρωτοεμφανιζόμενο μεγάλο όνομα.
Οι ταινίες αυτές εδώ και χρόνια αντιμετωπίζουν ένα πρόβλημα στο να επιχειρούν να πουν μία καθαρά προσωπική ιστορία για τον εκάστοτε ήρωα ενώ παράλληλα να προετοιμάζουν το έδαφος για το υπόλοιπο σύμπαν και για ό,τι μπορεί να έρθει στη συνέχεια, σε μια άλλη ταινία που θα κυκλοφορήσει σε αρκετούς μήνες από τώρα.
Κάθε ταινία βρίσκει κάποιον τρόπο να συμφιλιωθεί με το γεγονός αυτό, άλλες έρχονται με ολοφάνερο επιπλέον βάρος, κάποιες εκ των καλυτέρων, όπως το ‘Guardians of the Galaxy’ επωφελούνται από το να τοποθετούνται αρκετά μακριά από οτιδήποτε άλλο συμβαίνει στο σύμπαν και το ‘Far from Home’ δίνει το δικό του αγώνα ώστε να μας μεταφέρει τον εσωτερικό αγώνα του Peter ενώ παράλληλα ρίχνει μια ματιά στο άμεσο μέλλον του κινηματογραφικού σύμπαντος.
Όπως ο Peter δυσανασχετεί και αγνοεί με απανωτά διαβάστηκε τον Nick Fury, έτσι και η ταινία μοιάζει να κουράζεται λίγο από το βάρος του MCU.
Κάποια σημεία είναι υπέρ της, όπως ο τρόπος που επηρεάζει την ψυχοσύνθεση του κεντρικού μας χαρακτήρα η απώλεια του Tony, πολλά άλλα όμως φαίνεται να κρατούν στο έδαφος μια ταινία που θέλει να πει μια συγκεκριμένη ιστορία μέσα σε ένα πλαίσιο που προσφέρει αρκετούς περιορισμούς.
Δίχως να αποκαλύπτουμε πολλά, το ‘Far from Home’ παρουσιάζει ό,τι θα περίμενε κανείς από ένα καλοκαιρινό μπλοκμπάστερ της Marvel (η δράση της ταινίας είναι ειλικρινά γνώριμη σε όποιον έχει παρακολουθήσει έστω και μία τρίτη πράξη αυτών των ταινιών), διαθέτει όμως κάποιες εξελίξεις και ορισμένες από τις πιο ευφάνταστες στιγμές που έχουμε δει στο MCU που το κρατάνε μακριά από την μετριότητα.
Ο Jake Gyllenhaal δεν μπαίνει ακριβώς στην ίδια κατηγορία με τόσους μεγάλους ηθοποιούς που πέρασαν από μια ταινία Marvel και δεν ακούμπησαν, μιας και του δίνεται η ευκαιρία να μιλήσει και να φανεί και να μασουλήσει το σκηνικό μέχρι να μη μείνει τίποτα και ο Mysterio που μας δίνει είναι σε σημεία απολαυστικός και αποτελεί σίγουρα μια ευχάριστη έκπληξη για διάφορους λόγους, με την δράση του στην ταινία βέβαια να καταντάει ανέλπιστα περίπλοκη με τέτοιο τρόπο που θα πρέπει κανείς να κλείσει τα μάτια και τα αυτιά σε αρκετές περιπτώσεις ώστε να αποδεχθεί όλα όσα συμβαίνουν.
Το λυκειακό περίβλημα της ταινίας προσπαθεί να φανεί αλλά δεν είναι τόσο έντονο όσο αυτό του ‘Homecoming’ το οποίο, μεταξύ άλλων, είχε τόσο έντονες αναφορές που κατέληγε να κάνει cameo και τις ίδιες τις ταινίες που λειτούργησαν ως βασικές επιρροές, με τον εφηβικό έρωτα του Peter να λειτουργεί ως ο κινητήριος μοχλός του συναισθηματικού πυρήνα, αφήνοντας για λίγο στην άκρη την φιλία του με τον Ben, δίνοντας εν τέλει ένα αρκετά γνώριμο love story ανάμεσα σε δύο ανθρώπους που ενδεχομένως να έχουν χημεία, αλλά όχι και τις απαραίτητες σκηνές (ή και την γραφή) για να καταφέρει να πείσει το κοινό.
Το βασικό θέμα της ταινίας, αυτό ενός ήρωα που βρίσκεται σε ένα σταυροδρόμι και θα πρέπει αργά ή γρήγορα να κάνει την επιλογή του ανάμεσα στις ευθύνες του και στις προσωπικές του επιθυμίες είναι ίσως το πιο περπατημένο μονοπάτι αυτών των ταινιών με το ‘Far from Home’ να μη φέρνει νέες ιδέες που δεν αναπτύχθηκαν ήδη από τις πρώτες ‘Spider-Man’ ταινίες του Sam Raimi στις αρχές της χιλιετίας, σαν δοκιμασμένη φόρμουλα όμως σπανίως αποτυγχάνει αφήνοντας ως βασικό πρόβλημα την κρίση ταυτότητας που μοιάζει να βαραίνει την ταινία.
Ο Peter Parker του MCU δεν ανησυχεί για απλήρωτους λογαριασμούς, ανησυχεί όμως για το αν είναι αρκετά άξιος ώστε να διαδεχθεί τον Tony Stark.
Η απάντηση της ταινίας και ίσως και της ίδιας της Marvel είναι… ίσως;
Καθώς πέφτουν οι τίτλοι τέλους τα νέα ερωτήματα είναι ίσως ακόμα περισσότερα από τις απαντήσεις που δόθηκαν και ο Peter μπορεί να είναι ένα βήμα πιο κοντά στο να αποδεχθεί πως δεν είναι απλώς ένα ακόμα παιδί που θα ζήσει νορμάλ εφηβεία, το σύμπαν της Marvel όμως μοιάζει να μην έχει βρει ακόμη μια ικανοποιητική απάντηση στο τι έρχεται μετά το απόλυτο κινηματογραφικό event της εποχής μας και θα είναι ενδιαφέρουν να δούμε πώς θα εξελιχθεί όλο αυτό.
Τέλος, θα ήθελα να πω κάτι για την πρώτη post-credits σκηνή της ταινίας αλλά θα ήταν κρίμα για όλους, όποτε θα αφεθώ στο να πω πως ίσως ο βασικός λόγος για να βιαστεί κάποιος να δει το ‘Far from Home’ είναι έτσι ώστε να απολαύσει δίχως spoiler την σύντομη αυτή σκηνή.
Spider-Man Far from Home – Trailer:
