Steve Howe: «10 τραγούδια που σημάδεψαν τη ζωή μου»

Ο εμβληματικός κιθαρίστας των Yes (και των Syndicats, Bodast, Tomorrow, Asia και GTR), Steve Howe, επιλέγει 10 τραγούδια που τον ενέπνευσαν και σημάδεψαν την σχεδόν 50ετή καριέρα του στη ροκ, με τις επιλογές να καλύπτουν όλα τα μουσικά είδη και ίσως να εκπλήσσουν…

Προφανώς αγαπώ το rock n’ roll, καθώς είναι το είδος που παίζω κατά κύριο λόγο.

Αγαπώ, όμως, όλα τα είδη μουσικής. Από τη στιγμή που είναι ειλικρινές, το απολαμβάνω. Από την pop ως την κλασική μουσική, με ενδιαφέρουν τα πάντα.

Όταν καλούμαι να φτιάχνω λίστες με αγαπημένα τραγούδια, συνηθίζω αλλάζω γνώμες όλη την ώρα σχετικά με το ποια τραγούδια πρέπει να συμπεριλάβω.

Αυτά τα 10 τραγούδια και οι δίσκοι τους πιστεύω πως παραμένουν σταθερά στη ζωή μου.

Επομένως, θα μπορούσα να πω πως είχαν μεγάλη επιρροή πάνω μου – και ακόμα έχουν.

Η κατάταξη είναι χρονολογική και αντικατοπτρίζει και τη σειρά που μπήκαν στη ζωή μου

Les Paul & Mary Ford – The World Is Waiting For The Sunrise (1951)

«Το άκουσα πρώτη φορά όταν ήμουν ακόμα παιδί, χωρίς να ξέρω καν τι είναι η κιθάρα.

Οι γονείς μου το είχαν σε 78άρι (σ.σ.: δίσκος που παίζεται στις 78 στροφές ανά λεπτό). Τα φωνητικά της Mary Ford ήταν υπέροχα και μπορείς, επίσης, να ακούσεις και το χαρακτηριστικό ήχο του Les Paul.

Είναι από τις μουσικές που με εντυπωσίασαν ιδιαίτερα σε πολύ μικρή ηλικία.»

Wes Montgomery – Four On Six (1960)

«Θα μπορούσα να έχω επιλέξει οποιοδήποτε τραγούδι του δίσκου ‘The Incredible Jazz Guitar Of Wes Montgomery’, όμως αυτό το κομμάτι πραγματικά με αγγίζει.

Δείχνει πραγματικά τι μπορούσε να κάνει ο Montgomery. Και είχα και την τύχη να τον δω ζωντανά όταν ήμουν 16 ετών στο Ronnie Scott’s, αυτό κι αν ήταν εμπειρία!»

Chet Atkins – The Girlfriend Of The Whirling Dervish (1962)

«Κι από τον Chet Atkins θα μπορούσα να διαλέξω πολλά διαφορετικά τραγούδια.

Είναι ο αγαπημένος μου κιθαρίστας. Υπάρχουν αρκετοί σε διαφορετικά είδη μουσικής που είναι καλύτεροι απ’ αυτόν, όμως κανείς δεν τον ξεπερνά στην ικανότητα να παίζει τα πάντα εξίσου καλά. Για μένα ήταν σαν σχολείο η ακρόαση του.

Είχα την τύχη να τον γνωρίσω από κοντά και φυσικά κατέχω όλη του τη δισκογραφική δουλειά.»

https://youtu.be/FD6EVVkbLew

Bob Dylan – One Of us Must Know (Sooner Or Later) (1966)

«Αυτό από την αρχή της «ηλεκτρικής περιόδου» του. Μην παρεξηγηθώ, λατρεύω και τις ακουστικές του δουλειές, αλλά για μένα αυτό το τραγούδι συγκεντρώνει το πνεύμα των ’60s καλύτερα απ’ όλα.

Ήταν pre-hippie, όμως αντικατοπτρίζει απόλυτα το πνεύμα της εποχής. Οι στίχοι, ο ήχος, τα φωνητικά… ήταν όλα καινούρια και συναρπαστικά. Σχετικά με τον Dylan, ξέρω πως όταν ξεκίνησε την «ηλεκτρική» του εποχή, πολλοί οπαδοί τον αποδοκίμαζαν στις συναυλίες. Αλλά δε νομίζω πως ήταν επειδή είχε αλλάξει μουσική κατεύθυνση, αλλά επειδή στεκόταν στη σκηνή και κούρδιζε αντί να τραγουδά. Αυτή είναι η δική μου θεωρία…»

The Byrds – Eight Miles High (1966)

«Κοιτάξτε, λατρεύω αυτά που έκαναν οι Beatles, αλλά για μένα και τον Keith West, όταν ήμασταν στους Tomorrow, αυτό ήταν κάτι σαν ο παράδεισος της ψυχεδέλειας. Ο Roger McGuinn ήταν υπέροχος στην κιθάρα και, κάθε φορά που ακούω αυτό το τραγούδι, απλά αντιπροσωπεύει τα πάντα από εκείνο το έτος και όλα όσα σήμαινε και σημαίνει για μένα.»

AΒΒΑ – Winner Takes It All (1980)

«Κάθε φορά που λέω πως αγαπώ τους ABBA, οι άνθρωποι ξαφνιάζονται, μου λένε «Πως γίνεται να σ’ αρέσει κάτι pop σαν αυτό;». Όμως, η αλήθεια είναι πως θεωρώ τους ABBA μία υπέροχη pop μπάντα. Ακούς τα φωνητικά της Agnetha Fältskog και είναι φανταστικά, ακριβώς όπως και η συνολική παραγωγή του δίσκου. Θα μπορούσα να διαλέξω και κάτι από τον τελευταίο δίσκο τους, το ‘The Visitors’, το οποίο είναι πιο σκοτεινό και αποδεικνύει πως ήταν πολλά παραπάνω από ένα ανάλαφρο pop σχήμα. Όμως το Winner Takes It All είναι από τα τραγούδια που πάντα χαίρομαι όταν έρχεται στο μυαλό μου.»

Go West – Don’t Look Down (1985)

«Όπως και με τους ABBA, οι άνθρωποι σοκάρονται όταν τους λέω μου αρέσουν οι Go West. Δεν μπορούν να πιστέψουν ότι εκτιμώ την αγνή pop. Όμως πραγματικά την εκτιμώ, όπως και όλα τα άλλα είδη μουσικής, όταν είναι προσεγμένη η pop είναι φανταστική. Οι Go West είναι μια πρωτοκλασάτη μπάντα. Και ο Alan Murphy ήταν πραγματικά καλός κιθαρίστας, είχαμε δουλέψει κιόλας μαζί. Θα μπορούσα να έχω επιλέξει πολλά ακόμα των Go West, όπως τα ‘The King Is Dead’ ή ‘From Baltimore To Paris’, όμως το remix αυτού του τραγουδιού είναι τόσο δραματικό…»

https://youtu.be/i_KF5Zg0Jd8

Peter Gabriel – Sledgehammer (1986)

«Αυτό είναι από τα τραγούδια του Peter Gabriel, όπου πέταξε στα σκουπίδια το «βιβλίο με τους κανόνες» και αποφάσισε να κάνει ό,τι θέλει αυτός – για ακόμα μία φορά! Μπορείς επίσης να ακούσεις το φανταστικό παίξιμο του Tony Levin στο βάθος και επειδή είναι τόσο ασυνήθιστο και εμπνευσμένο, σου κολλάει»

Alison Krauss And Union Station – New Favorite (live) (2002)

«Για μένα, πρόκειται για το καλύτερο συγκρότημα των τελευταίων 15 ετών! Η Alison Krauss είναι τόσο υπέροχη ερμηνεύτρια, βιολίστρια και παραγωγός. Και έχει και την ικανότητα να επιλέγει τα κατάλληλα τραγούδια και να τα διευθύνει έτσι ώστε να ταιριάζουν απόλυτα σε αυτή και στη μπάντα της. Ενώ και η στούντιο εκτέλεση ήταν καλή, η ζωντανή αυτή εκτέλεση είναι κάτι το διαφορετικό!»

The Libertines – Music When The Lights Go Out (2004)

«Αυτό ήταν το συγκρότημα που αναζωπύρωσε την αγάπη μου για το rock n’ roll όταν τους πρωτοάκουσα. Είναι τρελοί, κατάφεραν να συνθέσουν μερικά υπέροχα μελωδικά κομμάτια. Όταν ακούω το συγκεκριμένο τραγούδι ανακαλώ όλα όσα με έκαναν να αγαπήσω το rock n’ roll. Και αυτό σημαίνει πολλά για μένα πλέον…»

Διαβάστε ακόμα:

Duff McKagan: «Οι 10 δίσκοι που άλλαξαν την ζωή μου»

Steve Vai: «Οι 10 δίσκοι που άλλαξαν τη ζωή μου»