The Last of Us / S01E06
Το ‘The Last of Us’, σε κάθε επεισόδιο προσπαθεί να ισορροπήσει το γνωστό με το άγνωστο. Από τη μία υπάρχει το γνωστό, αγαπητό υλικό και από την άλλη, κάποιες προσθήκες ή αλλαγές που έγιναν είτε για να ικανοποιήσουν τους σκληροπυρηνικούς θαυμαστές, είτε επειδή αλλιώς προσεγγίζεις μια ιστορία στο ένα μέσο και αλλιώς στο άλλο.
Αυτήν η προσπάθεια, πότε πετυχαίνει, πότε όχι. Ας πούμε στην περίπτωση του Bill και του Frank το στοίχημα μάλλον ήταν κερδισμένο, προσωπικά δεν θα έλεγα το ίδιο όμως και για την περίπτωση του Sam και του Henry (χωρίς να λέω πως ό,τι είδαμε ήταν κακό).
Ε, λοιπόν, νομίζω πως στο ‘Kin’, το 6ο επεισόδιο της season, η σειρά πέτυχε την τέλεια ισορροπία. Γιατί συνέβη αυτό; Πρώτος και βασικός λόγος, ο Joel. Ή, καλύτερα, ο Pedro Pascal. Λόγω της φύσης του χαρακτήρα, ο Pascal μέχρι στιγμής μας είχε δώσει μια συγκρατημένη ερμηνεία, του κλασικού, ζόρικου τύπου που έχει πληγωθεί και υποσχέθηκε στον εαυτό του ποτέ ξανά. Τώρα όμως, με την ενέργεια ενός μπαμπά που δέχεται απρόθυμα το κουταβάκι στο σπίτι και μετά από λίγες μέρες δεν το αποχωρίζεται, ο Joel με την Ellie δίπλα του ρίχνει σιγά-σιγά τις άμυνες.
Το βλέπαμε στα προηγούμενα επεισόδια σε κάποιες μεμονωμένες στιγμές, αλλά εδώ είχαμε την έκρηξη, το πράγμα ξέφυγε, το φράγμα έσπασε. Ο Joel δεν μπορεί να πει ψέματα σε κανέναν, ούτε καν στον εαυτό του.
Το ίδιο του το σώμα τον προειδοποιεί πως κάτι συμβαίνει εδώ. Έχει πάψει εδώ και καιρό να βλέπει την Ellie σαν φορτίο και στα μάτια του βλέπει ένα άτομο που όχι μόνο θέλει να προστατεύσει, αλλά ίσως και να το έχει και δίπλα του για αρκετό καιρό. Λένε πως δεν μπορείς να λύσεις ένα πρόβλημα, αν δεν αποδεχθείς την ύπαρξή του.
Και η συνειδητοποίηση αυτή αποτελεί πρόβλημα επειδή ο Joel δεν θέλει ένα τέτοιο βάρος στη ζωή του. Όχι πάλι, όχι μετά από ό,τι έγινε με την Sarah. Αρχίζει να αμφιβάλει για τις ικανότητές του, για το αν μπορεί να κρατήσει ζωντανή την Ellie, απέναντι στις αναρίθμητες δυσκολίες που κρύβει ο κόσμος που κατοικούν.
Θα ήταν ευκολότερο για αυτόν να βρει ένα τρόπο να ξεφορτωθεί το νεαρό κορίτσι, προτού της προκαλέσει κάποιο μεγάλο κακό, έστω και άθελά του.
Δεν θα μπορούσε όμως να την εμπιστευθεί στον οποιονδήποτε, και κάπως έτσι η επανένωση με τον αδερφό του, Tommy, εκτός από συγκινησιακό χαρακτήρα, αποκτά και μια επιπλέον διάσταση.
Ο Tommy, μετά από χρόνια αγώνων και δοκιμασιών, φαίνεται να έχει βρει τον δικό του παράδεισο, σε έναν οικισμό που θα μπορούσαν να έμεναν και ο Bill με τον Frank, αν ο Bill δε μισούσε ό,τι κινείται. Τα πράγματα στο Jackson κυλάνε ομαλά, σχεδόν με ύποπτο τρόπο, αλλά για μια φορά σε τέτοια σειρά, η ήρεμη πόλη, η όαση στην κόλαση, είναι απλώς αυτό και τίποτα παραπάνω. Η μάχη εξάλλου εκτυλίσσεται αλλού.
Όπως και στο παιχνίδι, έτσι κι εδώ, η αφήγηση φτάνει σε ένα σταυροδρόμι. Τα πράγματα γίνονται λίγο διαφορετικά, αλλά η ουσία παραμένει η ίδια: θα συνεχίσει ο Joel την πορεία του με την Ellie ή θα χωρίσουν οι δρόμοι τους;
Τα λόγια του Joel στον Tommy είναι σπαρακτικά και ακούγονται τόσο αληθινά στα αυτιά του αδερφού του, που ο δεύτερος πείθεται να αφήσει την εγκυμονούσα σύζυγο του για να οδηγήσει την Ellie μέχρι τους Fireflies. Υπάρχει ένα πρόβλημα όμως σε όλο αυτό, κανείς δεν ρώτησε την Ellie.
Κάπως έτσι λοιπόν οδηγούμαστε σε μία πίστη αναπαράσταση μιας πολυαγαπημένης σκηνής του παιχνιδιού. Έχουν ακουστεί παράπονα ανά επεισόδια, ότι ποιο το νόημα να γίνεται ακριβώς η ίδια σκηνή, με ίδια πλάνα, ίδιους διαλόγους και το ακούω, αλλά από την άλλη, μερικές φορές, το πρωτογενές υλικό είναι τόσο εύστοχο, που θα ήταν σχεδόν ιεροσυλία να το πειράξεις.
Η Ellie διαβάζει το ημερολόγιο ενός μικρού κοριτσιού, ντοκουμέντο μιας περασμένης εποχής. Πραγματικά, αναρωτιέται, είναι δυνατόν να τους απασχολούσαν τέτοια ζητήματα εκείνες τις μέρες; Δεν μπορεί να το συλλάβει, αλλά υπάρχει και ένα παράπονο σε αυτήν την απορία, μία μικρή ζήλια.
Ο Joel στέκεται απέναντί της, προσπαθώντας να βρει λέξεις που θα το κάνουν πιο εύκολο. Δεν υπάρχουν. Λόγια ακούγονται, καρδιές πληγώνονται. Δεν θέλει να πει αυτό που πρέπει να πει και αυτή σίγουρα δεν θέλει να το ακούσει.
Το επόμενο πρωί, ο Joel αφήνει την Ellie να επιλέξει. Δεν προφταίνει καν να τελειώσει την πρόταση. Ό,τι είναι να γίνει, θέλει να το περάσει μαζί του.
Στο ‘Kin’, το απαλό χιόνι καλύπτει το Jackson και σχεδόν κρύβει κάθε αμαρτία των τελευταίων 20 ετών. Μέσα, τα παιδιά βλέπουν ταινία από προτζέκτορα, έξω υπάρχει ακόμα και Χριστουγεννιάτικο δέντρο. Για τον Joel και την Ellie, το Jackson ήταν το μέρος όπου αποφάσισαν, από κοινού, πως δεν θέλουν να χωρίσουν ποτέ οι δρόμοι τους.
Υ.Γ.1: Την όλη φάση του Πανεπιστημίου την ξεπέταξε στα γρήγορα το The Last of Us. Δεν μου κάνει εντύπωση αν και περίμενα να μας δώσει κάποιες ωραίες σκηνές δράσης το συγκεκριμένο σκηνικό.
Υ.Γ.2: Θέλω spin-off ολόκληρο πάνω στο ζευγάρι που γνωρίσαμε στην αρχή του επεισοδίου.
Υ.Γ.3: Δεν είναι τυχαίο που στο καλύτερο, μέχρι στιγμής, επεισόδιο της σειράς, είχαμε και την καλύτερη χρήση της μουσικής του Santaolalla.
Υ.Γ.: Μόλις 3 επεισόδια έμειναν…
The Last of Us E06 trailer:
