Αν κανείς καλείτο να φτιάξει μια πεντάδα με τους δίσκους που πιστεύει πως επηρέασαν διαχρονικά περισσότερο τη μέταλ μουσική, θα ήταν πέρα για πέρα άδικο να μη συμπεριλάβει σε αυτή το ‘The Number Of The Beast’ των Iron Maiden.
Χωρίς να είναι απαραίτητα ο καλύτερος ή ο πιο μεστός δίσκος των Iron Maiden, αποτέλεσε το βήμα παραπάνω, αυτό που τους μετέτρεψε σε συγκρότημα παγκόσμιας κλάσης, ενσωματώνοντας το νέο τους τραγουδιστή -παιδί θαύμα- Bruce Dickinson στην μπάντα, σαν να βρισκόταν εκεί από τη μέρα της γέννησής της και που τους έκανε γνωστούς σε κάθε γωνιά του πλανήτη.
Είναι ο δίσκος που σκαρφάλωσε στην κορυφή των charts και στις δύο όχθες του Ατλαντικού και παράλληλα, διάφορες θρησκευτικές οργανώσεις τον έκαιγαν σε πυρές μαζικά, καθώς πίστευαν πως περιέχει σατανιστικό περιεχόμενο.
Άλλοι, ακόμα πιο σκληροπυρηνικοί, τον έσπαγαν δημοσίως με σφυριά, από φόβο μήπως εισπνεύσουν σατανιστικές αναθυμιάσεις από τις φωτιές.
Οι κραυγές και τα ουρλιαχτά των φανατικών βέβαια, δεν μπόρεσαν ποτέ, ευτυχώς, να σπιλώσουν αυτό το τραχύ και ακατέργαστο αριστούργημα που μας έδωσαν οι Iron Maiden μια μέρα σαν αυτή, τον Μάρτιο του 1982.
Και έναν δίσκο μπορούν να τον καταστήσουν αριστούργημα μόνο τα τραγούδια του, οπότε ας κάνουμε μια αναδρομή παρέα στα έπη που απαρτίζουν το ‘The Number Of The Beast’.
Invaders
Είναι πιθανό το ‘Invaders’ να επιλέχτηκε για να ανοίξει τον δίσκο ώστε όποιος τον ακούει να καταλάβει από το πρώτο δευτερόλεπτο την αλλαγή πλεύσης των Iron Maiden.
Πραγματικά αν το ‘The Number Of The Beast’ ξεκινά όσο πιο δυναμικά μπορεί και με διάθεση «αυτά που γνωρίζατε μέχρι σήμερα να τα ξεχάσετε», το οφείλει σε αυτό το κομμάτι.
Η φωνή του Bruce Dickinson θυμίζει σειρήνα αεροπορικής επιδρομής και δένει τέλεια με τη θεματολογία του ‘Invaders’ που μιλά για τις επιδρομές των Βίκινγκς στις ακτές της Αγγλίας και τις διάφορες ομορφιές που έκαναν εκεί.
Το μόνο «μειονέκτημά» του είναι πως βρίσκεται σε ένα δίσκο γεμάτο έπη και έτσι μαζί με το ‘Gangland’ είναι καταδικασμένα να ζουν στη σκιά τους.
They’re coming in from the sea
they’ve come the enemy
beneath the blazing sun
the battle has to be won
[Όλοι οι στίχοι]
Children Of The Damned
Η θεματολογία του ‘Children Of The Damned’ είναι παράξενη.
Το κομμάτι είναι βασισμένο στην ομότιτλη ταινία του 1964 κατά την οποία μια ομάδα παιδιών με τηλεπαθητικές ικανότητες κυνηγιέται από τον στρατό που προσπαθεί να τα εξολοθρεύσει.
Στους στίχους γίνεται αφήγηση της ιστορίας του τελευταίου παιδιού που έχει μείνει ζωντανό, καθώς αυτό αναζητά ένα ασφαλές μέρος για να κρυφτεί. To ‘Children Of The Damned’ είναι ένα από τα τρία κομμάτια του δίσκου στη δημιουργία του οποίου έχει συμμετάσχει σε μεγάλο βαθμό ο Bruce Dickinson.
Το όνομά του βέβαια δε θα το δείτε γραμμένο πουθενά, καθώς τα δικαστικά ζητήματα που είχε ακόμα με την παλιά του μπάντα, τους Samson, δεν επέτρεψαν να μπει το όνομά του στους δημιουργούς.
Αντίθετα, για πρώτη φορά μπαίνει το όνομα του Adrian Smith στους συντελεστές ανοίγοντας με αυτό το τραγούδι ένα μεγάλο λογαριασμό που συνεχίζει να «γράφει» μέχρι και σήμερα.
You’re Children of The Damned
Your back’s against the wall
You turn into the light
You’re burning in the night
[Όλοι οι στίχοι]
The Prisoner
Βασισμένο στην ομότιτλη τηλεοπτική σειρά του BBC, ‘The Prisoner’, το κομμάτι είναι μια απόπειρα συγκέντρωσης των τεκταινόμενων σε έξι περίπου λεπτά μουσικής.
Είναι επίσης ένα δείγμα της αγάπης που οι Iron Maiden είχαν στις ταινίες και τις σειρές παλιότερων εποχών και σιγά σιγά στο ‘The Number Of The Beast’ άρχισε να γίνεται αντικείμενο έκφρασης. Στην εισαγωγή του τραγουδιού ακούγεται η φωνή του ηθοποιού Patrick McGoohan σε ένα απόσπασμα από τη σειρά που πρωταγωνιστούσε.
Όταν ο παραγωγός Martin Birch έπρεπε να καλέσει τον McGoohan για να ζητήσει την άδειά του, έτρεμε, καθώς επρόκειτο για έναν άνθρωπο που θαύμαζε σε όλη του τη ζωή. Τότε έλαβε χώρα η εξής στιχομυθία:
-Πως είπες το συγκρότημα;
-Iron Maiden…
-Είπες πως είναι ροκ συγκρότημα;
-Ναι…
-Τότε κάνε το!
Και έκλεισε το τηλέφωνο απότομα. Αμέσως μετά οι Maiden ξέσπασαν σε γέλια.
If you kill me it’s self defense
And if I kill ya’ then I call it vengeance
Spit in your eye I will defy
You’ll be afraid when I call out your name
[Όλοι οι στίχοι]
22 Acacia Avenue
Το δεύτερο από τα τέσσερα κομμάτια της μεγάλης ιστορίας που ξεκίνησε με το ‘Charlotte The Harlot’ στον πρώτο δίσκο των Iron Maiden, είναι το ’22 Acacia Avenue’.
Το τραγούδι μας συστήνει λίγο καλύτερα με την Charlotte, μια φιλοσοφημένη πόρνη που ξοδεύει τη ζωή της αναζητώντας αληθινά συναισθήματα από τους πελάτες της.
Οι περιγραφές είναι ιδιαίτερα δραματικές, ειδικά στα σημεία που ο αφηγητής εκφράζει την αγάπη του για αυτή.
Ακολούθησαν άλλες δύο συνέχειες, τα ‘Hooks In You’ και ‘From Here To Eternity’.
If you’re feeling down depressed and lonely
I know a place where we can go
22 Acacia Avenue meet a lady that I know
[Όλοι οι στίχοι]
The Number Of The Beast
Και φτάσαμε στο τραγούδι-σημαία του δίσκου. Αυτό που οι αστικοί θρύλοι που το περιτριγυρίζουν είναι περισσότεροι από όλους τους υπόλοιπους γύρω από τους Iron Maiden. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν με τα βασικά.
Όπως έχει επανειλημμένα εξηγήσει ο συνθέτης του κομματιού, Steve Harris, το τραγούδι δε μιλά για τη λατρεία του Σατανά, αλλά περιγράφει την εικόνα από ένα όνειρο, επηρεασμένο από την ταινία του 1978 με τίτλο ‘Damien: Omen 2’.
O Bruce Dickinson από την -σαφώς πιο θερμόαιμη- πλευρά του, σε μια συναυλία των Maiden το 1982, αηδιασμένος από τις αντιδράσεις των φανατικών έξω από τον χώρο δήλωσε:
Θέλω να πω τόσο σε αυτούς που παίζουν τους δίσκους τους ανάποδα, όσο και σε αυτούς που τους καίνε στους δρόμους, να πάνε να βάλουν το κεφάλι τους στον κώλο τους, διότι εμείς δεν ενδιαφερόμαστε.
Οι ιστορίες όμως δεν τελειώνουν εδώ.
Το συγκρότημα ήθελε τον ηθοποιό Vincent Price για να απαγγείλει την εισαγωγή του τραγουδιού. Ο Price όμως ζήτησε ένα υπέρογκο ποσό και έτσι την απαγγελία έκανε ένας άγνωστος μέχρι σήμερα ηθοποιός, στον οποίο, σύμφωνα με τον μύθο, δεν αρέσουν και πολύ οι Iron Maiden
. Την επόμενη ακριβώς χρονιά ο Price δάνεισε τη φωνή του στο ‘Thriller’ του Michael Jackson.
Τέλος, αν και η λίστα θα μπορούσε να συνεχίσει απ’ άπειρο, το μνημειώδες ουρλιαχτό του Bruce Dickinson είναι πέρα για πέρα αληθινό και προήλθε από τα νεύρα του, όταν ο παραγωγός ζήτησε να παίξουν το κομμάτι για πολλοστή φορά στο στούντιο, καθώς μέχρι εκείνη τη στιγμή το απέδιδαν κάτω του μέτριου.
Αν και προήλθε αβίαστα, ταίριαξε τόσο πολύ που αποφασίστηκε να το κρατήσουν.
I left alone, my mind was blank.
I needed time to think, to get the memories from my mind.
What did I see?
Can I believe that what I saw that night was real and not just fantasy.
[Όλοι οι στίχοι]
Run To The Hills
Ένα ακόμα τραγούδι μνημείο για τους Iron Maiden που το παίζουν live ανελλιπώς μέχρι και σήμερα. Περιγράφει κατά βάση το πώς φέρθηκαν οι Βρετανοί εισβολείς στους γηγενείς Αμερικανούς, τόσο μέσα από τα μάτια των ινδιάνων, όσο και από την ιμπεριαλιστική σκοπιά των κατακτητών.
Είναι το πρώτο επίσημο τραγούδι των Iron Maiden που κυκλοφόρησε με τον Bruce Dickinson στα φωνητικά καθώς αποτέλεσε το single προπομπό του δίσκου. Στη b-side του βρίσκεται το ‘Total Eclipse’, ένα κομμάτι που κόπηκε από την αρχική έκδοση του άλμπουμ, μπήκε όμως στην επανέκδοση του 1998 στη θέση 8.
Τέλος, το ‘Run To The Hills’ είναι η πρώτη φορά που ακούμε τον περίφημο καλπασμό του Steve Harris στο μπάσο σε τόσο μεγάλη έκταση.
We fought him hard we fought him well
Out on the plains we gave him hell
But many came too much for Cree
Oh will we ever be set free?
[Όλοι οι στίχοι]
Gangland
Μακράν το πιο αδικημένο τραγούδι του δίσκου, μα αυτά συμβαίνουν όταν έχεις την ατυχία να βρίσκεσαι ανάμεσα στο ‘Run To The Hills’ και το ‘Hallowed Be Thy Name’.
To ‘Gangland’ η πρώτη και η τελευταία συνθετική προσπάθεια του ντράμερ Clive Burr* που αποχώρησε μετά από αυτό το δίσκο, σίγουρα δεν είναι το πιο εμπορικό τραγούδι των Maiden, έχει όμως το δικό του ιδιαίτερο ήχο και στυλ.
Ένα στυλ που με τα χρόνια το συγκρότημα άφησε πίσω και σήμερα λείπει και δημιουργεί μέχρι και νοσταλγία. Έχει επίσης απίστευτα κιθαριστικά σόλο και ντραμς που θυμίζουν πυροβόλο όπλο, ενώ μιλάει για τη σκληρή ζωή στις γειτονιές που ελέγχουν οι συμμορίες. Τι άλλο θέλετε δηλαδή;
*μαζί με το ‘Total Eclipse’ που αναφέρθηκε πιο πάνω.
Dead men – tell no tales
In Gangland – murders up for sale
Dead men – tell no tales
In Gangland – where jail birds die
[Όλοι οι στίχοι]
Hallowed Be Thy Name
Ίσως το πιο συγκλονιστικό τραγούδι των Iron Maiden. Την στιγμή που όλος ο πλανήτης εστίαζε στο φανταχτερό ‘The Number Of The Beast’ λίγοι πρόσεξαν το κατασκότεινο ‘Hallowed Be Thy Name’ που κοιτούσε το σκηνικό γελώντας σαρδόνια από μια γωνία.
Ακούγοντας όμως τον δίσκο, δεν μπορείς να μην σταθείς στο μαγικό αυτό φινάλε. Σε αυτή τη συγκλονιστική αφήγηση του βαρυποινίτη που περπατά τα τελευταία βήματα της ζωής του, οδηγούμενος στην εκτέλεση, κάνει τον απολογισμό της και παράλληλα προσεύχεται για μια καλύτερη επόμενη ζωή.
Ο Bruce Dickinson φύλαγε για το τέλος την απόδειξη πως αν οι Iron Maiden συνέχιζαν με τον Paul Di’Anno θα είχαν αρκετά χαμηλότερο ταβάνι και ο Steve Harris πως κανείς άλλος δεν μπορεί να συνθέσει σαν αυτόν. Το ‘Hallowed Be Thy Name’ είναι απλά αξεπέραστο.
I’m waiting in my cold cell when the bell begins to chime
Reflecting on my past life and it doesn’t have much time
‘Cause at 5 o’clock they take me to the Gallows Pole
The sands of time for me are running low
[Όλοι οι στίχοι]
Αυτό ήταν το ‘Number Of The Beast’, σκληρό, τραχύ, σχεδόν ωμό, αλλά με μια γοητεία που σήμερα έχει χαθεί από τη δημιουργία των συγκροτημάτων.
Το ντεμπούτο του Bruce Dickinson, το φινάλε του Clive Burr και ένα μικρό βήμα πριν τη σταθεροποίηση της σύνθεσης των Iron Maiden στο ‘Piece Of Mind’, με το οποίο οι Βρετανοί θα άλλαζαν μια για πάντα την παγκόσμια μέταλ σκηνή.
Ένας δίσκος που αξίζει να ακούσει κανείς αμέτρητες φορές και επιβάλλεται να υπάρχει σε κάθε μέταλ δισκοθήκη.
Όχι για τους σχεδόν πικάντικους λόγους που εκτοξεύτηκε στην κορυφή του κόσμου το μακρινό 1982 που κυκλοφόρησε, αλλά γιατί τέτοια άλμπουμ γράφονται μόνο μία φορά…