Νέος τραγουδοποιός με καταγωγή από τους Παξούς, τους οποίους υπεραγαπά. Το δισκογραφικό του ντεμπούτο έγινε το 2012 με τον δίσκο ‘Ορθόλιθος’, έχοντας τη συμμετοχή του Διονύση Τσακνή, του Γιάννη Σπάθα και του Στέφανου Κορκολή. Έχει συνεργαστεί σε συναυλίες με τον Μανώλη Μητσιά, την Μελίνα Ασλανίδου, τον Δημήτρη Μπάση. Σήμερα, φιλοξενούμε στο StraightOnMusic τον Σπύρο Καββάδα.
-Τι σου έδωσε το έναυσμα να ασχοληθείς με τη μουσική;
Μια μικρή κιθάρα που φύλαγε ο πατέρας μου. Μου την έδωσε κάποια στιγμή γύρω στα 6 μου χρόνια για να τη μεταχειριστώ και μπήκε μέσα μου το μικρόβιο.
-Ποια ήταν τα ακούσματα σου?
Αρχικά ήρθα σε επαφή με το ελληνικό ρεπερτόριο. Άκουγα Νίκο Ξυδάκη, Νίκο Παπάζογλου, Ορφέα Περίδη… Άκουγα όμως και ξένη μουσική όπως Bob Dylan και Pink Floyd. Αργότερα, ο τρόπος που προσέγγισα τη μουσική ήταν διαφορετικός. Δεν είχε σχέση με τα είδη μουσικής, αλλά με την καλή μουσική. Μου αρέσει τόσο η ‘Συννεφιασμένη Κυριακή’ του Βασίλη Τσιτσάνη όσο το ‘Comfortably Numb’ των Pink Floyd. Δε βλέπω διαφορά.
-Πότε συνειδητοποίησες ότι θες να ασχοληθείς με τη μουσική;
Ξεκίνησε όταν ήμουν 16 χρονών. Βρισκόμενος στους Παξούς από όπου κατάγομαι, ήμουν εγκλωβισμένος και ένιωθα μοναξιά. Έτσι, αποφάσισα να γράψω ένα τραγούδι σαν μια εξομολόγηση, σαν μια κάθαρση. Με τις γνώσεις μου πάνω στη μουσική και το λόγο, έγραψα τα πρώτα τραγούδια μου. Εκείνη την περίοδο ένιωθα πιο δυνατός από ποτέ. Η άγνοια δίνει δύναμη και η γνώση μοναξιά. Το λέω αυτό γιατί με την εμπειρία που απέκτησα στη συνέχεια, κατάλαβα πόσο μεγάλα είναι τα σκοτάδια μου.
-Πότε ήρθες στην Αθήνα;
Αμέσως. Έκανα το στρατιωτικό μου στα 18 και στα 19 τελείωσα. Κατα τη διάρκεια της θητείας μου είχα στο νου τους Παξούς. Ήθελα να επιστρέψω όταν θα τελείωνα. Τελειώνοντας, όμως, αντιλήφθηκα ότι δεν είχα πατρίδα. Σκέφτηκα να ακολουθήσω αυτό που αγαπούσα, και αυτό ήταν η μουσική.
-Τι σε κινητοποιεί να δημιουργείς;
Γράφω από προσωπικά βιώματα. Προσπαθώ να καταθέτω στα τραγούδια μου όλο και κοινούρια στοιχεία που μαζεύω από τη ζωή μου. Τα στοιχεία αυτά έχουν να κάνουν με τα συναισθήματά μου. Τη λύπη, το θυμό, τη ζήλεια, τη χαρά… Όλα αυτά τα συναισθήματα περνάνε από το σύνολο των ανθρώπινων σχέσεων και ακριβώς αυτό προσπαθώ να ερμηνεύσω.
-Τι σπουδές έχεις κάνει;
Υπήρξα μαθητής του σπουδαίου Νότη Μαυρουδή. Έκανα ανώτερα θεωρητικά. Πήρα το πτυχίο μου πάνω στην αρμονία, την αντίστοιξη και τη φούγκα. Αυτά όλα όμως είναι ακαδημαϊκά. Το πάλκο είναι το μεγάλο ρίσκο για ένα μουσικό. Είναι σημαντική βέβαια η θεωρία γιατί είναι σαν να μιλάς μια παγκόσμια γλώσσα, να μπορείς να συννενοείσαι.
-Ποια είναι η γνώμη σου για τον Νότη Μαυρουδή;
Πολλά πράγματα. Ο Μαυρουδής είναι κεφάλαιο για την ελληνική μουσική. Ήταν από τους πρώτους κλασικούς κιθαρίστες οι οποίοι πέρασαν την κλασική κιθάρα στο ευρύ κοινό και είναι ένας άνθρωπος των γραμμάτων και των τεχνών. Υπήρξε ραδιοφωνικός παραγωγός, συνεργάστηκε με σημαντικές φωνές και άξιους στιχουργούς. Η προσφορά του είναι τεράστια. Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό που τον γνώρισα, έμαθα δίπλα του πράγματα, γίναμε φίλοι και με επηρέασε στη ψυχοσύνθεσή μου.
-Πώς προέκυψε ο πρώτος σου δίσκος;
Έγραφα για καιρό τραγούδια χωρίς όμως να τα έχω εκδώσει. Ο άνθρωπος που με ανακάλυψε ήταν ο Στέφανος Κορκολής. Κάποια στιγμή τον προσέγγισα και του ζήτησα να ακούσει ορισμένα τραγούδια μου. Τα άκουσε και θέλησε να με βοηθήσει. Πήγαμε στον Κώστα Γιαννίκο που είχε τη δισκογραφική Legend αλλά εκείνη την περίοδο ξέσπασε η οικονομική κρίση και το πράγμα δεν προχώρησε. Τελικά, ο πρώτος δίσκος πραγματοποιήθηκε υπό άλλες συνθήκες, με τη συμμετοχή του Γιάννη Σπάθα, του Διονύση Τσακνή σε ένα τραγούδι και του Στέφανου Κορκολή που μου χάρισε ένα παίξιμό του στο τραγούδι ‘Να Είσαι Εδώ’. Το παράσημό μου από τον δίσκο είναι η συνεργασία με τον Γιάννη Σπάθα, έναν άνθρωπο που εκτιμώ και τον θεωρώ πρότυπο τόσο μουσικά όσο και σε ανθρώπινο επίπεδο.
-Πώς αισθάνεσαι 3 χρόνια μετά την κυκλοφορία του δίσκου;
Είμαι περήφανος για τη δουλειά αυτή. Βγήκε ένα καλό αποτέλεσμα. Το ευχαριστήθηκα πραγματικά.
-Ετοιμάζεις κάτι καινούριο δισκογραφικά;
Ναι. Ετοιμάζω κάποια τραγούδια. Το χειμώνα που πέρασε συνεργάστηκα με τον γιο του Γιάννη, τον Νίκο Σπάθα, έναν επίσης εξαιρετικό κιθαρίστα. Δουλεύουμε μαζί το υλικό μου και προσπαθούμε να ξεφύγουμε από τη στενή γραμμή του έντεχνου και να δώσουμε μια παραπάνω ροκ αίσθηση τόσο στη μουσική όσο και στο στίχο. Θα ακούσετε εν καιρώ…
-Τι είναι η έμπνευση;
Έμπνευση για μένα είναι δύο πράγματα μαζί. Αρχικά, είναι η πρωτόλεια σκέψη που έρχεται για να δημιουργήσεις και στη συνέχεια το ταλέντο που μπορεί να καθοδηγήσει τη σκέψη αυτή.
-Πώς γράφεις τα τραγούδια σου;
Συνήθως γράφω μουσική και στίχο μαζί. Μου είναι δύσκολο να γράψω μουσική πάνω σε υπάρχων στίχο. Πρώτα έρχεται η μουσική και στη συνέχεια τοποθετώ λέξεις πάνω στις μελωδίες.
-Έχεις άγχος μήπως η έμπνευση σταματήσει να σου χτυπά την πόρτα;
Συνέχεια. Είναι φοβερό, φαντάσου ότι τα περισσότερα τραγούδια τα γράφω όλα μαζί. Και μετά έρχονται διαστήματα που παύω να γράφω. Και πάλι από την αρχή…
-Λειτουργείς με τη λογική ή το συναίσθημα;
Παλιά λειτουργούσα με τη λογική. Τώρα λειτουργώ με το συναίσθημα, ακούω την καρδιά μου.
-Τι είναι ο έρωτας;
Μια ιδιαίτερη έννοια με έντονα εγωιστικό και υποκειμενικό χαρακτήρα. Όταν ερωτεύεσαι, διεκδικείς αυτό που θες και κάνεις τα πάντα για να το αποκτήσεις και να μην το χάσεις.
–Τi είναι η ευτυχία;
Η ευτυχία είναι μια προσωπική κατάσταση στην οποία, όταν βρεθείς, περνάς υπέροχα. Δεν έχει σημασία πώς θα τη φτάσεις, αρκεί να νιώθεις ευτυχισμένος. Εκτός αν
μιλάμε για την επίπλαστη ευτυχία η οποία είναι κάτι άλλο και οδηγεί σε λάθος δρόμους. Εγώ προσωπικά νιώθω ευτυχισμένος. Η δική μου ευτυχία καθορίζεται από μέσα μου και δεν έχει να κάνει με εξωγενείς παράγοντες. Θεωρώ ευτυχία τον έρωτα, τους Παξούς, τα τραγούδια και το φαγητό.
-Ποιος είναι ο μεγάλος σου φόβος;
Κάποτε φοβόμουν τον θάνατο αλλά πια έχω καταλάβει πως και αυτός είναι ένα κομμάτι της ζωής.
-Το αδύναμο σημείο σου;
Πολλές φορές φοβάμαι να οργιστώ όσο θα έπρεπε.
-Ποιο είναι το καταφυγιό σου;
Οι Παξοί.
-Τι εύχεσαι για το μέλλον;
Να έχω υγεία, να είμαι ευτυχισμένος και να κάνω αυτά που αγαπώ. Μουσικά θέλω να κάνω γνωστό το έργο μου απευθυνόμενος στο κοινό ώστε αυτό να έχει λόγο ύπαρξης.
-Τι συμβουλή θα έδινες σε έναν νέο άνθρωπο που θέλει να κάνει τα όνειρά του πραγματικότητα;
Να ακούει μόνο την καρδιά του και να πηγαίνει μπροστά.
-Σπύρο σε ευχαριστώ για την επικοινωνία μας.
Και εγώ σε ευχαριστώ. Καλή συνέχεια.
