Search
Close this search box.
Συνέντευξη: Η Νένα Βενετσάνου σε μια συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης

Συνέντευξη: Η Νένα Βενετσάνου σε μια συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης

Η Νένα Βενετσάνου ειλικρινής και άμεση μιλάει στο StraightOnMusic για μουσική και για πολλά άλλα...
Νένα Βενετσάνου
Νένα Βενετσάνου

[dropcap]Μ[/dropcap]ία από τις σημαντικότερες ερμηνεύτριες και μουσικούς της Ελλάδας, η Νένα Βενετσάνου, εξομολογείται ειλικρινή συναισθήματα στο StraightOnMusic. Οι συνεργασίες με τον Μάνο Χατζιδάκι, τον Νίκο Μαμαγκάκη, τον Μίκη Θεοδωράκη και τη Λένα Πλάτωνος σημάδεψαν τη μουσική της πορεία και την οδήγησαν σε ιδιαίτερα μονοπάτια. Ξετυλίγει το κουβάρι της ζωής της από τα χρόνια του δημοτικού μέχρι και σήμερα και μας μιλάει για τη μουσική, την κοινωνία, τις πολιτικές εξελίξεις αλλά και για τη νέα γενιά. 

-Κάτι που μου έκανε εντύπωση σε εσάς είναι το γεγονός ότι ξεκινήσατε τις σπουδές στο πιάνο από 6 χρονών. Ποιά ήταν τα κίνητρα που σας οδήγησαν να ασχοληθείτε με τη μουσική από τόσο μικρή ηλικία;

Όταν είσαι μικρός δεν έχεις κίνητρα, ακολουθείς τη χαρά και αν είσαι τυχερός και βρεθείς σε καλό περιβάλλον μπορείς να αναπτύξεις κάποιες δεξιότητες. Η ανακάλυψη της «φωνής μου» έγινε στην δευτέρα του δημοτικού από μια δασκάλα που ήταν μουσικοπαιδαγωγός και είχε εντυπωσιαστεί με τη μουσικότητα και την αίσθηση του ρυθμού μου. Ήμουν καλή και στο χορό και με είχε ξεχωρίσει από τα άλλα παιδάκια. Έτσι, στις γυμναστικές επιδείξεις πάντα ήμουν μπροστά στα παιδιά και τους έδειχνα τις ασκήσεις. Αυτό δεν τους εμπόδιζε βέβαια να με τιμωρούν μπροστά σε όλα τα παιδιά για τις αταξίες μου. Ήμουν πολύ ζωηρή και φωνακλού.

-Ήταν γραφτό ή τυχαίο να ακολουθήσετε το δρόμο της μουσικής;

Δεν ξέρω ακόμα. Είναι μερικά πράγματα που γίνονται χωρίς να ξέρεις το γιατί. Είχα δύναμη ψυχής από μικρή, ήμουν θαρραλέα, με βαθιά μπορώ να πω αισθήματα, ένιωθα τους άλλους, καταλάβαινα τις καταστάσεις και πολλές φορές η παρόρμηση με είχε ρίξει στα βράχια, αλλά δεν το έβαζα κάτω. Ίσως να μου πηγαίνει αυτό το επάγγελμα, γιατί έχει εναλλαγές και απαιτεί προσαρμοστικότητα. Έχω θάρρος, αλλά έχω και ανθεκτικό χαρακτήρα που με βοηθά πολύ στο να παίρνω σωστά και γρήγορα αποφάσεις. Άλλο αν πολλές φορές οι αποφάσεις που παίρνω θέλουν χρόνο και αντοχές. Όταν τις παίρνω ξέρω να κρατώ καλό τιμόνι και δεν χάνομαι.

-Αν δεν ήσασταν μουσικός τι θα θέλατε να είστε;

Αστροναύτης! Δεν υπήρχε όμως τέτοια δυνατότητα την εποχή μου και μάλιστα στην Ελλάδα. Αν ζούσα στην Αμερική η στη Ρωσία ίσως και να γινόμουν. Μου αρέσει ο ουρανός… Η απεραντοσύνη του μου δημιουργεί ένα αίσθημα γαλήνης. Σε άλλους δημιουργεί φόβο, μοναξιά… σε μένα όχι. Αντίθετα, ο φόβος του αγνώστου με συγκεντρώνει, με επιστρατεύει.

-Τι είναι η  μουσική για εσάς;

Μαγεία ,υπέρβαση στο χρόνο, ταξίδι, εικόνες ,αισθήματα, πλούτος!

-Οι πρώτες συνεργασίες στην καριέρα σας είναι με ονόματα όπως η  Ελένη Καραΐνδρου και ο Χρήστος Λεοντής. Πώς είναι να ξεκινάς κάτι που αγαπάς από την αρχή. Τι αισθήματα κρύβονται;

Μακρινές αναμνήσεις πια, γεμάτες νεανική αφέλεια. Είχα μόλις επιστρέψει από τις σπουδές μου και ήμουν πάνω στην προσαρμογή μου στην ελληνική πραγματικότητα. Μιλάμε για την εποχή της μεταπολίτευσης και των κοινωνικών κινημάτων. Ήταν ένα ξέσπασμα της ελληνικής κοινωνίας όπου όλοι πίστευαν πως η τέχνη μπορούσε να αλλάξει τον κόσμο. Δεν ήταν ψέμα, ήταν όμως μια ψευδαίσθηση, κάτω από τις τότε συνθήκες που επικρατούσαν. Σήμερα οι καλλιτέχνες είμαστε κάπου πιο ξεκάθαροι με τις ψευδαισθήσεις μας. Ξέρουμε πως οι περισσότεροι άνθρωποι συζούν με την τέχνη, αλλά αυτό είναι μια σχέση καταναλωτική και μένουν εκεί… δεν ενδιαφέρονται να αλλάξουν κάτι μέσα τους, δε διδάσκονται από την τέχνη. Απολαμβάνουν δόξα, λεφτά, αναγνωσιμότητα και ολίγη ψιλοκομμένη τέχνη! Από μια άποψη είναι καλό να το ξέρεις, από την άλλη όμως λυπάμαι τους ανθρώπους που προσλαμβάνουν και εξηγούν την τέχνη με αριθμούς. Προσωπικά δεν λειτουργώ έτσι. Πιστεύω πως η τέχνη όσο και αν είναι εμπόρευμα, έχει μια μαγεία και ένα μυστήριο που οι αριθμοί δεν μπορούν να εξηγήσουν. Έτσι, όλες οι επιλογές των συνεργασιών μου περιείχαν μια ειλικρινή επικοινωνία που γεφύρωνε τις διαφορές στο ήθος και στην έλλειψη ποιότητας στο μουσικό μας περιβάλλον.

-Λίγο μετά έρχεται και  η συνεργασία με τον Μάνο Χατζιδάκι στο Τρίτο Πρόγραμμα. Τι θυμάστε από εκείνη τη περίοδο;

Ω! Δύσκολη εποχή! Εύκολη γιατί ήμουν νέα, χωρίς μεγάλη πείρα αλλά με αντοχές, τελικά όμως τώρα που την αναλογίζομαι δύσκολη, γιατί δέχτηκα πολλές πιέσεις και σε προσωπικό επίπεδο. Ήταν δύσκολο αυτό που έκανα με τον Χατζιδάκι, αλλά το έκανα καλά και γι’αυτό έμεινα δεκαπέντε συναπτά χρόνια συνεργάτης του μέχρι τέλους. Όχι σαν θεατής η θαυμαστής της δουλειάς  του, αλλά μαχητής και υπερασπιστής της μαζί του επί σκηνής. Είχα μια υπέροχη καλλιτεχνική επικοινωνία μαζί του. Κέρδισα πάρα πολλά κατά τη διάρκεια της συνεργασίας μου μαζί του, αλλά και μετά το θάνατό του. Έτρεφε για μένα σεβασμό. Ηχεί παράξενα αλλά σεβόταν το ταλέντο, τα νιάτα, τη δύναμή μου και τη γενναιοδωρία μου. Μου είχε εμπιστοσύνη πάνω στη σκηνή, η παρουσία μου τον ηρεμούσε. Ο ίδιος δεν ήταν κανένα θηρίο της σκηνής, ήταν μάλλον συνεσταλμένος, σεμνός, λιτός, προσηλωμένος στη μουσική, αγαπούσε τις πρόβες, ένας αληθινός δημιουργός, ένας μύστης. Πόσο δυσκολεύτηκε μετά την παραίτησή του από την διεύθυνση του Τρίτου, ένας Θεός το ξέρει. Νομίζω πως τα χρόνια που ακολούθησαν, ήταν τα πιο ουσιαστικά χρόνια για τη μουσική του καταξίωση. Κατόρθωσε να ξεφύγει από τη μιζέρια και τους περιορισμούς μιας δήθεν προοδευτικής άποψης για το ελληνικό τραγούδι και πραγματικά είμαι πολύ περήφανη που ήμουν συνειδητά κοντά του αυτά τα δύσκολα μεν αλλά τόσο ουσιαστικά, ελεύθερα και δημιουργικά γι’αυτόν χρόνια.

-Λείπει η παρουσία του Χατζιδάκι στην ελληνική κοινωνία; Τι θέση θα έπαιρνε σε όσα συμβαίνουν σήμερα;

Το πνεύμα και τα τραγούδια του θα υπάρχουν για πάντα. Άφησε ένα υπέροχο έργο, γεμάτο λεπτότητα, λυρισμό, χιούμορ, τρυφερότητα, διαφάνεια. Είναι το ουράνιο τόξο στο μουσικό ουράνιο θόλο μας. Οι νέοι θα τον ανακαλύπτουν και θα τον αγαπούν πάντα, θα ονειρεύονται και θα θέλουν να του μοιάσουν. Τι άλλο πια; Έδωσε πάρα πολλά! Αν τον αξιοποιήσουν οι νέοι μουσικοί και αν τραγουδούν τα τραγούδια του θα είναι εκεί να τους απαντά στις ερωτήσεις. Το θέμα είναι να μάθουν οι νέοι να τον ρωτούν. Όσοι τον ρωτούν διδάσκονται.

-Σημαντικό κεφάλαιο στη πορεία σας ήταν ο  Αλέκος  Πατσιφάς της δισκογραφικής εταιρείας Lyra. Πείτε μου δυο λόγια για αυτόν.

Σε δυο λόγια ένας Πατσιφάς; Αδύνατον! Πρέπει να γραφτεί βιβλίο! Ήταν διορατικός, ενθουσιώδης μπορώ να πω. Ο καλύτερος έμπορος τέχνης που πέρασε από την Ελλάδα.

-Θα άντεχε η σημερινή δισκογραφία έναν τέτοιον άνθρωπο; Δεδομένου του σημερινού προσανατολισμού της στην αγορά;

Μακάρι να μπορούσε να βρεθεί ένας τέτοιος. Τώρα χρειάζεται η ελληνική δισκογραφία έναν Πατσιφά!

-Η δισκογραφία σήμερα έχει κατακερματιστεί. Γιατί έφτασε εδώ η κατάσταση;

Η σημερινή δισκογραφία δεν προσφέρει δίσκους, αλλά κουρελούδες. Ρετάλια! Πάνε οι κύκλοι τραγουδιών, τα μεγάλα έργα, η κλασική μας μουσική, οι ορχήστρες μας, οι μεγάλες παραγωγές. Οι νέοι καλλιτέχνες έχουν τρομάξει με τη βία που επικρατεί στο μουσικό μας τοπίο. Είναι απαράδεκτο αυτό που συμβαίνει πλέον στη δισκογραφία. Πάνε οι συλλογικές συμβάσεις, τα συμβόλαια, τα δικαιώματα, οι καλλιτέχνες αντιμετωπίζουν την τέχνη τους σαν επιχειρηματίες! Μα είναι σοβαρά πράγματα αυτά; Είναι δυνατόν να πουλάνε δίσκους μουσικής, σαν να πουλάνε κατσαρόλες; Ντρέπομαι για το χάλι τους. 

-Γιατί δεν αγοράζει ο κόσμος δίσκους σήμερα;

Ποιός σου είπε ότι δεν αγοράζει; Μπορεί να έχουν αλλάξει τα μέσα παραγωγής, να μεσολαβεί το ίντερνετ κλπ, αλλά έπαψε ο κόσμος να ακούει μουσική; Προς Θεού! Αγοράζει, αλλά μας πιάνουν κορόιδα.

Γιατί το κοινό δε στρέφεται σε πιο ουσιαστικά ακούσματα; Είναι μόδα το σαχλό ή έχει γίνει δεύτερη φύση και δεν μπορούμε να το αποτινάξουμε από πάνω μας;

Ο Χατζιδάκις και όχι μόνον αυτός από πολύ νωρίς είχε εντοπίσει το πόσο επικίνδυνα είναι για τη μουσική τα δωρεάν εισιτήρια και οι τζάμπα συναυλίες και αυτές οι προσφορές δίσκων στις εφημερίδες. Προσπάθησαν να φτιάξουν κάτι συνεταιριστικό και απέτυχε. Προσπάθησαν να βάλουν φραγή στην πειρατεία και έγινε το ίδιο. Πριν από πολλά χρόνια είχαν μαζευτεί στη Νίκαια της Γαλλίας όλοι οι υπουργοί πολιτισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης για να πάρουν μέτρα κατά της πειρατείας στο διαδίκτυο. Ξέρεις ποιός υπουργός έλειπε; Ο Έλληνας! Στα παλιά του τα παπούτσια! Είχε δουλειές να κάνει, να πάει εκδρομές και να γλεντάει στα σκυλάδικα! Το κοινό καθοδηγείται με τη διαφήμιση να πάει προς τα εδώ ή προς τα κεί. Οι επιλογές του κοινού είναι και αποτέλεσμα της παράδοσης,της παιδείας και της πολιτικής κατεύθυνσης και αυτά τα αποφασίζουν οι πολιτικοί ταγοί. Όταν οι πολιτικοί και οι υπουργοί δεν παίρνουν τις σωστές αποφάσεις για να λειτουργήσει ο πολιτισμός, τότε το κοινό είναι έρμαιο της αγοράς.

-Τη λεγόμενη χρυσή εποχή της δισκογραφίας υπήρχε ο Πατσιφάς ή ο Λαμπρόπουλος για να δώσουν ευκαιρίες σε ταλαντούχους μουσικούς. Σήμερα πού πρέπει να προσανατολιστεί ένας νέος δημιουργός;

Θα έλεγα, να φτιάξει τη δική του ομάδα και να τολμήσει να δοκιμαστεί στο κοινό. Αυτό που ήδη γίνεται εδώ και πολλές χιλιάδες χρόνια. Δεν είναι κάτι καινούριο. Θα μπορούσα να προτείνω καταγγελίες σε ένα σωρό κόσμο της πολιτικής και του συνδικαλισμού, κάποιους μουσικοπατέρες να κάνουν διαβουλεύσεις και αυτό όμως έχει γίνει. Η ευθύνη της Πολιτείας μας όμως πού είναι; Αυτή πρέπει να προστατέψει την πολιτιστική μας κληρονομιά και αυτό έπρεπε να μας το είχε ήδη εξασφαλίσει για να μη φτάνουμε σε σημείο ανθρωπιστικής κρίσης στους μουσικούς κύκλους, πράγμα για το οποίο δεν μιλά κανείς ανοιχτά. Οι πιο έμπειροι να στηρίξουν τους νεότερους και όλοι μαζί μονιασμένοι χωρίς πολλές κουβέντες να πιέσουμε να ξαναμπεί το νερό στ’αυλάκι με αξιοπρέπεια. Δεν είναι τόσο δύσκολο όσο φαντάζει. Σε καμία όμως περίπτωση δεν είναι κάτι τέτοιο δημιουργία, όμως μπορεί να είναι μια αρχή για να φτιαχτεί ένα πιο υγιές καλλιτεχνικό περιβάλλον. Δεν πρέπει πλέον η μουσική να μένει σε χέρια άσχετων γιατί διαλύεται και ο υπερταλαντούχος και ο καλός. Κόβει η μαγιά. 

-Τι κάνει ένα τραγούδι να γίνει επιτυχημένο;

Σε καμία περίπτωση η εμπορική επιτυχία δε σε καταξιώνει καλλιτεχνικά. Η επιτυχία είναι κάτι ανεξήγητο. Αυτό είναι ήδη γνωστό. Αυτό που παραμένει άγνωστο είναι αν θα απεμπλακούμε από τη νεύρωση της εμπορικής επιτυχίας αλλά και από την ματαιοδοξία που κρύβει η καταξίωση. Οι καλλιτέχνες πρέπει να μπορούν να δημιουργούν έργο που να τους ολοκληρώνει ως άτομα και που να τους επιτρέπει να ζουν από την τέχνη τους. Να έχουν το τάλαντό τους, να πληρώνονται δηλαδή από την πολιτεία ή το χορηγό ή τον παραγωγό ώστε να δημιουργούν όποτε έχουν κάτι να πουν. Είναι θέμα τεχνοκρατικό, που πρέπει να λυθεί και στον τόπο μας. Δε γίνεται να το έχουν λύσει όλες οι ευρωπαϊκές χώρες και εμείς να σφυράμε κλέφτικα! Η ελεύθερη αγορά, πάντως, δεν οδηγεί στην επιτυχία του έργου τέχνης, οδηγεί μόνο στην εκμετάλλευση του καλλιτέχνη και είναι ξεκάθαρο στα μάτια μου.

-Τι νιώθετε όταν γράφετε μουσική ή όταν τραγουδάτε;

Μεγάλη χαρά και ευγνωμοσύνη. Νιώθω πληρότητα και ελευθερία, ακόμα και οι σκοτούρες φεύγουν από το μυαλό μου. Λειτουργεί επουλωτικά και λυτρωτικά.

-Η πληρότητα έρχεται στον καλλιτέχνη μόνο όταν εκτονώνει τα συναισθήματά του; Ή όταν έχει και ευρεία αποδοχή το έργο του;

Θα ήταν υποκρισία να έλεγα πως δε χαίρομαι την αποδοχή, αλλά δεν την προεξοφλώ! Σε γενικές γραμμές φροντίζω να μην συγχέω τις δικές μου επιθυμίες με τα γούστα του κοινού, αλλά συνυπολογίζω τα γούστα, τις τάσεις, το τι μου έχει ζητηθεί να κάνω, γιατί δεν αποφασίζω πάντα εγώ. Σ’ ένα δικό μου πρόγραμμα θα βάλω αυτά που μου αρέσουν περισσότερο και αυτά που μπορώ να πω ανάλογα με το σχήμα που έχω. Ο στόχος είναι να δείχνω το καλύτερο από αυτό που έχω εκείνη τη στιγμή και να βγαίνει από την καρδιά μου. Τότε γεμίζω και εγώ από την ενέργεια του κοινού, χορταίνω.

-Ποιά ιδιότητά σας ξεχωρίζετε πιο πολύ μέσα σας; Του δημιουργού ή του ερμηνευτή;

Με τις δύο πάντα προχωρούσα, αλλά η φωνή μου με έφερνε στο προσκήνιο.

-Δίσκος-σταθμός στην καριέρα σας είναι το ‘Καφέ Γκρέκο’. Πείτε μου τι οδήγησε στη δημιουργία αυτής της δουλειάς.

Μια επιθυμία μου να ολοκληρώσω ένα τρίπτυχο με θέμα τη φυγή, το ταξίδι, τη συνάντηση. Το ‘Καφέ Γκρέκο’ είναι το τρίτο μέρος. Περιέχει τέσσερις εικόνες, μια εισαγωγή και έναν επίλογο. Αυτό το τρίπτυχο είναι όλη η περιπέτεια της ζωής μου. Έχω ταξιδέψει, έχω επαναστατήσει, έχω αποχωρήσει και έχω συναντηθεί με ανθρώπους που δεν το φανταζόμουν. Θέλω να κάτσω να γράψω την ιστορία κάθε μου δίσκου, να βρω τις σημειώσεις, τα σχόλια, τις ιδέες που έγραφα από ‘δω κι από ‘κει και που υπάρχουν σκόρπιες στα χαρτιά μου, τις κριτικές.

-Ποιό είναι το μεγάλο πλεονέκτημα και μεγάλο μειονέκτημα του πολιτισμού μας;

Ότι είναι πολυσύνθετος και αρχετυπικός συγχρόνως, αλλά δυστυχώς τον διαχειρίζονται άτσαλα.

Του χαρακτήρα σας;

Πλεονέκτημα θεωρώ τη σοβαρότητα που με κάνει να έχω υπευθυνότητα. Μειονέκτημα η κυκλοθυμία μου που μου δημιουργεί πρόβλημα επικοινωνίας.

-Είστε αισιόδοξη;

Είμαι φύσει αισιόδοξη. Είμαι τύπος που ψάχνω και δε φοβάμαι να λέω τη γνώμη μου. Είμαι γενικώς υπομονετική και ανεκτική και προσπαθώ, πάντα προσπαθώ, γιατί πιστεύω πως πρέπει.

-Βρισκόμαστε σε μια κατάσταση παρακμής, εσωτερικής και εξωτερικής αναταραχής. Πού πρέπει να ψάξουμε για αποκούμπι; Από πού θα αντλήσουμε δύναμη ώστε να ξεφύγουμε από αυτήν την κατάσταση;

Στις ανθρώπινες αξίες, στα δικαιώματα του ανθρώπου, στην αίσθηση δικαίου. Αν πρέπει να φτιάξουμε κάτι τότε να είναι ένα δίκαιο και φερέγγυο κράτος. Όχι ένα ανόητο και αυταρχικό μόρφωμα που μεταμόρφωσε τους πολίτες σε υπηκόους.

-Στις εκλογές του Γενάρη κέρδισε ο ΣΥΡΙΖΑ με διαφορά. Πώς το κρίνετε; Γιατί στράφηκε ο κόσμος στον Αλέξη Τσίπρα;

Αν δεν είχε πέσει προπαγάνδα τρόμου, το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν μεγαλύτερο. Θα ξεπερνούσε το 50%. Πιστεύω πως υπήρξε ο πιο οργανωμένος πολιτικά χώρος από τους άλλους και μπορούσε να εξασφαλίσει μια διάδοχη κατάσταση. Έπεισε τους ψηφοφόρους και εγγυήθηκε τη διασφάλιση της δημοκρατικής διαδικασίας. Δεν έκανε το λάθος να κατηγορήσει ανοικτά στον λαό τα εγκλήματα κρατικών λειτουργών και κυκλωμάτων διαφθοράς που συντηρούσαν τα κόμματα που εναλλάξ μας κυβερνούσαν, ξεπέφτοντας στη σκανδαλολογία. Είχε τη νεολαία και τη δυναμική μιας νέας γενιάς μορφωμένων και έντιμων ανθρώπων που αγαπούν τον τόπο, δεν υποκρίνονται, είναι ανοιχτοί, γελαστοί και με άλλο ήθος. Οι μνημονιακοί εκτός των άλλων, ξεθεμελίωσαν όλα τα εργατικά και επαγγελματικά δικαιώματα της εργατικής τάξης, των ελεύθερων επαγγελματιών, των μικρών ιδιοκτητών, των δημοσίων υπαλλήλων, έστειλαν ΕΝΦΙΑ μέχρι και σε πεθαμένους και δημιούργησαν ανθρωπιστική κρίση, την ώρα που οι συνδικαλιστές τους σφύριζαν κλέφτικα. Είμαι σίγουρη πως θα τα καταφέρουν οι τωρινοί γιατί όσα είπαν αποδεικνύεται πως ήταν τεκμηριωμένα. Τα ψέματα τα έλεγαν οι μνημονιακοί. Είναι γνωστά πλέον αυτά.

-Παρά τις αποκαλύψεις που έγιναν σχετικά με κρούσματα βίας και με τις νομικές διώξεις εναντίον της, η Χρυσή Αυγή είναι το τρίτο κόμμα του κοινοβουλίου. Πώς το εξηγείτε που μετά από δύο χρόνια συνεχούς πρόκλησης από πλευράς της ο κόσμος τη στήριξε;

Η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ είναι πολύ σημαντική για τη μέλλουσα πολιτική εξέλιξη. Η ζωή του τόπου θα αλλάξει μέσα στη χώρα όλα τα πολιτικά ήθη και η πολιτική εικόνα μας έξω από τη χώρα θα βελτιωθεί. Η βάση των δημοκρατικών δυνάμεων της ελληνικής κοινωνίας πάει συντριπτικά προς την κεντροαριστερά. Αν ενώσουμε απλά και μόνο τις διασπάσεις του ΠΑΣΟΚ καταλαβαίνουμε γιατί ήρθε τρίτο κόμμα η Χρυσή Αυγή. Αν είχε μείνει ενωμένος ο χώρος του ΠΑΣΟΚ θα ήταν άλλα τα ποσοστά. Τώρα ήρθε η ώρα να ψαχτούν και αυτοί και να καταλάβουν το κακό που έκαναν στη χώρα με τα μνημόνια. Η επάρατος δεξιά, διόριζε στο δημόσιο ή αλλού, και έφτιαξε υπαλλήλους που υπηρετούσαν το κράτος. Οι ιθύνοντες του ΠΑΣΟΚ όμως πίστεψαν πως το κράτος φτιάχτηκε για να τους υπηρετεί. Δεν ξέρω τι θα ανακαλύψουν οι ιστορικοί του μέλλοντος, αλλά σίγουρα η συγκυβέρνηση των μνημονιακών, άφησε ένα μνημείο κρατικής φαυλότητας που έφερε τον ελληνικό λαό σε απόγνωση. 

-Τι εύχεστε για το μέλλον; Τι ελπίζετε για τη νέα γενιά;

Η κοινωνία μας ολόκληρη, εύχομαι να χαρεί επιτέλους τα δώρα της δημοκρατίας, με διαφάνεια, δικαιοσύνη, ισότητα και πάνω απ’ όλα με ειρήνη. Η ελληνική κοινωνία πλήρωσε με αίμα την εγκαρτέρησή της μέσα σε αυτήν την πενταετή “χούντα” που είχε 6.000 αυτόχειρες. Δύο φίλοι μου καλλιτέχνες αυτοκτόνησαν. Κρεμάστηκαν, τρελαμένοι και πανικοβλημένοι από τη φτώχεια. Για μένα η Δεξιά έχει έπαρση, είναι σκληρή και πολύ θυμωμένη. Οι δεξιοί έχουν την εντύπωση πως μόνο αυτοί εκπροσωπούν πάγιες και αιώνιες αρετές, δε θέλουν να παραδεχτούν πως τις έχουν ξεφτιλίσει με αυτά που έκαναν στον ελληνικό λαό μέσα σε μια πενταετία. Πρέπει, λοιπόν, να κάνει μια βαθιά αυτοκριτική.

-Με  μια φράση σχολιάστε μου τα παρακάτω ονόματα.

Μάνος Χατζιδάκις: ο μύστης

Μίκης Θεοδωράκης: ο ηγέτης

Αλέκος Πατσιφάς: ο ιχνηλάτης

Μπέτυ Κομνηνού: η κυρία Πυθαγόρα

Νίκος Μαμαγκάκης: ο γνώστης

Κυρία Βενετσάνου ευχαριστώ πολύ για την επικοινωνία μας.

Και εγώ σε ευχαριστώ πολύ.

Ακολουθήστε το Rockrooster.gr και στο Google News.

Poll

Ψηφίστε την αγαπημένη σας καλοκαιρινή συναυλία!

Οι συναυλίες του 2024: Πρόγραμμα και εισιτήρια

Ψηφίστε τα συγκροτήματα που θέλετε στην Ελλάδα το 2024

Θέλεις να γίνεις μέλος της συντακτικής ομάδας μας;

Το RockRooster.gr αναζητά νέους συντάκτες. Αν λατρεύεις τη μουσική, τον κινηματογράφο και την αρθρογραφία, ίσως αυτό σε ενδιαφέρει.

Poll

Ψηφίστε την αγαπημένη σας καλοκαιρινή συναυλία!

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

2024: Τα συγκροτήματα που «πρέπει» να έρθουν στην Ελλάδα

Ψηφίστε τα συγκροτήματα που θέλετε στην Ελλάδα το 2024

Θέλεις να γίνεις μέλος της συντακτικής ομάδας μας;

Το RockRooster.gr αναζητά νέους συντάκτες. Αν λατρεύεις τη μουσική, τον κινηματογράφο και την αρθρογραφία, ίσως αυτό σε ενδιαφέρει.

Οι συναυλίες του 2024: Πρόγραμμα και εισιτήρια

Poll

Ψηφίστε την αγαπημένη σας καλοκαιρινή συναυλία!